2012 is officieel voorbij, dus tijd om terug te kijken. Wat waren de muzikale en culturele hoogtepunten? Gonzo (circus) laat het je de komende weken weten: in het blad met onze persoonlijke jaarlijstjes en op de site met mixtapes. Deze week: Niels Tubbing.
“Misschien dat ik dit jaar maar eens vanaf maand één aantekeningen moet maken voor mijn eindejaarlijstje. Te vaak vergeet ik concerten of releases uit de beginmaanden als er in december gevraagd wordt een top tien samen te stellen. Daarbij stel ik de definitieve samenstelling vaak te lang uit, waardoor ik uiteindelijk on the spot (om nog op tijd te zijn voor de deadline) mijn lijstje in elkaar moet draaien. Dit resulteert dan in het over het hoofd zien van releases die naar mijn mening veel meer in de top horen te staan dan wat ik er in neerplemp. Dit jaar was dat het geval met Baroness, die met Yellow & Green dé absolute meesterplaat van 2012 hebben gemaakt. Gelukkig kwam het verzoek tot het maken van een mixtape, waarin ik stiekem toch een nummer van hen heb opgenomen…”
“Mijn eindejaarlijst bestaat dus bij de gratie van mijn vermogen tot uitstel en mijn onvermogen om Alles Gute te onthouden voornamelijk uit wat bekendere namen, of alleszins artiesten die zich al menigmaal bewezen hebben. Zo is daar Swans, het luidruchtige no wave-collectief van Michael Gira, present met hun meest recente langspeler The Seer, een plaat die werkelijk ijzersterk is en na de liveshow in het Patronaat in Haarlem alleen maar aan betekenis heeft gewonnen. Andere oudgedienden zijn de Canadezen van Godspeed You! Black Emperor, die begin oktober tijdens een show opeens een nieuwe plaat bleken te verkopen. ‘Allelujah! Don’t Bend! Ascend! telt slechts vier nummers, maar weet enorm te imponeren. Zo een plaat waarbij na beluisteren je wereldbeeld een paar graden lijkt te zijn gekanteld. Zowel Swans als Godspeed You! hebben de neiging tot lange nummers, maar om de mixtape van een uur toch iets meer variatie te geven heb ik gekozen voor een aantal kortere.”
“De muziek van Barn Owl kan wellicht in het verlengde van de twee bovengenoemde bands worden geplaatst, behalve dan het feit dat dit duo uit San Francisco geheel voorbij gaat aan de idee van een climax. Hun lange uitgesponnen drone werkt als een hypnose, met een herhaling van tonen die constructief wordt en langzaam een verandering teweeg brengt, als een auditieve component van Deleuze’s ‘Différence et Répétition’. Op plaat is de muziek al bezwerend, maar live is het een ervaring die je absoluut bij blijft. Zeker één van de meest intrigerende shows die ik in 2012 heb gezien. Een andere show die onvergeetlijk was is die van Norma Jean en The Chariot, zij het op een heel ander niveau. Beide bands behoren tot de hardste en meest gestructureerd chaotische bands die ik ken (natuurlijk, er zijn altijd hardere en meer chaotische bands, maar deze zijn gewoon zó intens!) en weten dit zowel in de studio als op het podium keer op keer te bewijzen. De nummers van Norma Jean in de mixtape zijn enkele jaren oud, maar de afsluiter van The Chariot staat op hun dit jaar verschenen album One Wing -absolute aanrader voor de liefhebber.”
“Misschien was 2012 muzikaal gezien wel het meest interessant op electronisch gebied, en dan vooral in het techno genre. Ik heb veel, zeer veel goede releases voorbij horen komen. Labels als Prologue en Stroboscopic Artefacts zetten de toon met een diep, intrigerend en gewoonweg spannend geluid en vooral de Italianen leken in staat weergaloze tracks te produceren. De absolute technoplaat van het jaar is dan natuurlijk ook die van Voices From the Lake, de samenwerking tussen Neel en Donato Dozzy. Fijne, onderhuids kruipende en organisch overkomende klanken die aanvoelen als een warm bad, maar tegelijkertijd een zekere spanning oproepen. Buiten dit duo zou ik zo nog tien tefchno-artiesten in deze lijst willen opnemen (denk aan Silent Servant, Peter van Hoesen, Svreca), maar wegens plaatsgebrek heb ik me beperkt tot Milton Bradley, de Duitser die donker experiment met geweldige dansvloerkrakers weet te combineren. In mijn mixtape heb ik zijn werk uiteindelijk gemixt met Norma Jean, dus niet schrikken als het allemaal wat harder wordt…”
“De mixtape is dus een mengelmoes geworden van no-wave, postrock, metal, rock, techno, whateverXcore en drone. Hopelijk kan de luisteraar dit waarderen. Rest me nog de vermelding van de film The Perks of Being A Wallflower, waaruit ik een quote heb opgenomen. Niet de meest geniale film ooit gemaakt, geen bijzondere technieken, niet eens een echte arthousefilm, waarschijnlijk. Maar het in al zijn eenvoud werkelijke geniale boek van Stephen Chbosky heb ik minstens vijftien keer gelezen en de film, geregisseerd door Chbosky zelf, weet de sfeer van het boek fantastisch over te nemen. Een boekverfilming zoals die hoort te zijn, waar geen overbodige zaken in zitten, waar geluid en beeld net zo belangrijk zijn als tekstuele inhoud. Een film die je, net als al die bijzondere en geweldige muziek, een gevoel van oneindigheid kan geven. ‘And in that moment, I swear, I felt infinite…'”
Mixcloud Gonzo (circus) Jaarlijstje: Niels Tubbing by Gonzocircus on Mixcloud