De Oekraïner Andrey Kiritchenko heeft een mooie staat van dienst. Sinds hij in 1995 muziek begon te maken, heeft hij al een veertigtal albums uitgebracht op toonaangevende labels als Staalplaat, Spekk, Ad Noiseam, Bip-Hop, Neo-Ouija en zijn eigen Nexsound. Hij werkte samen met Francisco Lopez, Kim Cascone, Jeff Surak en talloze andere grote namen uit het wereldje van de experimentele elektro-akoestische muziek. Zijn laatste plaat, ‘Misterrious’, op het Japanse Spekk-label, vormt het sluitstuk van een trilogie die ingezet werd door ‘True Delusion’ (2005) en ‘Stuffed With/Out’ (2006). In deze reeks verkent hij het spectrum van dromerige instrumentale muziek waarbij akoestische instrumenten aangevuld worden met veldopnames en elektronisch gemanipuleerde geluiden. In ‘True Delusion’ nam hij de harmonische boventonen van de akoestische gitaar als vertrekpunt. Voor ‘Stuffed With/Out’ liet hij zich inspireren door folkmuziek. Met ‘Misterrious’ wou hij naar eigen zeggen een jazz-gevoel in zijn universum van filmische en naïeve geluidstaferelen binnensmokkelen. De piano staat centraal, maar wordt aangevuld door gitaar, glockenspiel, melodica, autoharp, klankschalen, objecten en veldopnames. Het resultaat zouden we, ondanks het subtiele drumwerk van Jason Kahn en Martin Brandlmayer, zelf nu niet bepaald jazzy noemen. Neen, Kiritchenko heeft een zachtmoedige plaat met zorgvuldig opgenomen, minimalistische songs gemaakt. Net als bij beide voorgangers wordt het mooie artwork verzorgd door Olga Indovina.
