Missionær

Svin uit Kopenhagen blijft zichzelf voortdurend heruitvinden. Het kwartet evolueerde van aan Sonic Youth refererende noiserock naar psychedelische experimenten, improvjazz met Afrikaanse ritmes naar postrock en dronejazz. Die evolutie is mooi te horen op de platen ‘Heimat’, ‘Svin’ en ‘Secretly We Are Gay’. Daar blijft het echter niet bij. Lars Bech Pilgaard (gitaar), Henrik Pultz Melbye (tenorsax/klarinet), Adi Zukanovic (keyboards) en Thomas Eiler (drums) trokken naar IJsland, om er in de studio van Sigur Rós tien intense dagen te beleven waarin ze de Ijslandse natuur probeerden om te zetten in muziek. Instrumentale muziek die voortdurend uitdaagt. Probeer ‘Kirkeorgelsafrikaner’, dat ietwat afwijkt van de overige nummers. De tenorsaxofoon zet in maar al snel wordt die overweldigd door klanken die tegelijk folkloristisch en experimenteel klinken. Een kerkorgel met Afrikaanse ritmes en een de boel verziekende saxofoon. En het werkt. In ‘Færgen Ellen’ gebruikt het kwartet een beetje hetzelfde trucje, maar dan zonder het kerkorgel. Daardoor klinkt Svin, uitzonderlijk voor dit album, toch weer als een moderne jazzband. De overige vier nummers waaieren alle kanten van hun instrumentale universum uit. Zo is ‘Stella’ eerder een drone, die desalniettemin indrukwekkend klinkt in een genre dat stilaan overbevolkt mag worden genoemd. Daar weet de band wel wat op te vinden, door het incorporeren van klanken die het onwereldse van Sigur Rós benaderen. Svin verlegt ook deze keer de eigen grenzen met als resultaat het meer dan uitstekende ‘Missionær’.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Svin_Missionr
geplaatst:
wo 9 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!