Minor Planet

Midori Hirano overhandigt ons met “€˜Minor Planet”€™ een auditief kleinood. De Japanse -€“ nu woonachtig in Berlijn en ook actief als Mimicof -€“ biedt hier een dromerige, maar niet zoete, kleine wereld in een ruim half uur. Sfeervolle muziek, maar ambient is geen terechte etikettering. Centraal in de zeven composities staan eenvoudige pianomelodieën tegen een fond van bewerkte, nog vagelijk herkenbare field recordings en subtiele elektronische geluidjes. Hirano creëert steeds lagen van melodieën uit herhaalde loopjes met kleine variaties, en fijn geplaatste elektronische pulsen, spetters, krakerige tonen of het ruisen als van de zee. Met name het pianogeluid heeft veelal een licht galm, of is soms enigszins vervormd, waardoor de melodieën van ver – in ruimte of in tijd -€“ lijken te komen. Het roept een weemoedige en wat onzekere sfeer op. Een enkele keer (“€˜She Was There”€™) wordt het geluid plots gruizig en venijnig; een percussieve melodie en een woud van pulsen en vibraties eindigt in het geraas van zee en storm. De schoonheid van “€˜Minor Planet” zit in de subtiliteit van geluiden en de zeer kundige plaatsing van de verschillende elementen.

tekst:
Robert Muis
beeld:
Midori_Hirano_Minor_Planet
geplaatst:
vr 21 okt 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!