Mind The Gap #148

Met Katrien Schuermans aan het roer, is de toekomst op Mind The Gap #148 aan gerobotiseerde gamelans, resonerende vioolsnaren en tot computerstemcollages geknipte Text-to-Speech.
Mind The Gap 151

Loop een gemiddelde muziekschool binnen, en je vindt daar ongetwijfeld een boel piano’s, akoestische gitaren en – hip tegenwoordig – ukeleles. Daar neemt de nieuwe Mind The Gap geen genoegen mee. Met Katrien Schuermans aan het roer, is de toekomst eerder aan gerobotiseerde gamelans, resonerende vioolsnaren en tot computerstemcollages geknipte Text-to-Speech.

1. @C
GML var 1

GML Variations
Crónica
Labelbazen Pedro Tudela en Miguel Carvalhais schreven een stuk voor gerobotiseerde gamelans, en bewerkten de opname van de uitvoering ervan in Porto tot vier variaties. Hier valt de eerste variatie te horen, waarop de gamelanklanken zijn uitgesmeerd tot een snerpend ambientstuk. Het doet nog het meest denken aan de onderwaterproef tijdens zwemles: je waarneming vertraagt, en in de verte hoor je vaag nog de badmeester die met zijn sleutel tegen het zwembadtrapje de maat aantikt.

2. Simon Provencher
Repus

Mesures
Michel Records
Op de eerste helft van ‘Mesures’ staat Simon Provenchers gitaar centraal, waarbij klarinet en percussie kalm voor accenten zorgen. Tijdens het mixen klikte Simon Provencher echter per ongeluk vier verschillende klarinetstukken, ingespeeld door Elyze Venne-Deshaies, tegelijkertijd aan. Het viel hem op hoe goed de stukken harmonieerden. Daar is Provencher mee aan de slag gegaan. Gelukkig toeval, want het levert een mooi, dromerig klarinetstuk op, dat zich langzaam maar zeker naar een geslaagde climax toewerkt.

3. John Tejada
Spectral Progressions

Year Of The Living Dead
Kompakt
Vier albums bracht hij reeds uit bij het Keulense techno-paleis Kompakt. Ook al is de in Los Angeles residerende producer een naam die niemand nog onverwacht doet warmlopen, gebeurt dat net wel met ‘Year Of The Living Dead’. Balancerend tussen het nieuwe en het bekende bouwt hij geduldig verder aan zijn minimal-koninkrijk, waarbij de luisteraar vrijgevig ten dans uitgenodigd wordt. Soms nauwelijks meedeinend. Dan weer wegdromen, zoals bij ‘Spectral Progressions’

4. Sarah Haras
Euphoria

Mirage
Chinabot
De Bahreinse Sarah Haras laat zich op ‘Mirage’, haar derde album al, beïnvloeden door Khaleeji folkmuziek, een geluid dat zijn oorsprong kent in Centraal- en Oost-Arabië met invloeden uit de Afrikaanse migratie. Het laat zich niet meteen horen. Haras voegt aan dit geluid een dergelijke extra laag gruizende drone, noise, post-industrial en musique concrète toe, dat ‘Mirage’ eerder een stevige drone-trip wordt. ‘Euphoria’ is het ultieme samenspel van de hier opgestapelde duisternis en dreiging. Een plaat om stil van te worden.

5. Barbara Ellison
CyberSongs#08_ Kglogshde

CyberSongs
Unsounds
Op ‘CyberSongs’ knipt en plakt de Ierse, maar in Den Haag bij het Koninklijk Conservatorium werkzame Barbara Ellison Text-to-Speech in vreemde talen tot computerstemcollages. De stemflarden volgen elkaar vlug op en weten al haperend de luisteraar onverwachts met een hypnotiserende beat mee te slepen.

6. Merope
Bitinėlis

Salos
STROOM
Op album ‘Salos’ herinterpreteert het Belgisch-Litouwse drietal Indrė Jurgelevičiūtė, Bert Cools en Jean-Christophe Bonnafous Litouwse folkliedjes. ‘Bitinėlis’ begint met voorzichtige percussie, en weet zich, wanneer het kamerkoor Jauna Muzika uit Vilnius Jurgelevičiūtės zang bijvalt, langzaam te ontvouwen tot een dromerig, meanderend lied. Het mooist is wellicht wel de kanklès, het in de verte verheven klinkende citerinstrument.

7. Erlend Apneseth Trio
Springar

Lokk
Hubro
De hardangerviool is een viool waarbij onder de bespeelde melodiesnaren, nog vier andere resonerende snaren geplaatst zijn, die zo voor een vol en rijke klankkleur zorgen. Op ‘Springar’ wordt Erlend Apneseth, bespeler van het instrument, bijgestaan door Stephan Meidell en Øyvind Hegg-Lunde, uiteraard bekenden van de Hubro-stal. Opzwepende ritmes maken de mooie vioolmelodieën tot een aanstekelijk folklied waar niet op stilgezeten kan worden.

8. Mia Zabelka & Icostech
The Train To Nowhere | Next Stop

Aftershock
Subcontinental Records
Violist extra-ordinaire en extreme-metalbassist/gitarist vinden elkaar in dit weergaloze ‘Aftershock’. Experimenteel, zwaar en tussen de deinende drone-klanken aanleunend bij experimentele ambient, techno en modern elektronisch. Muisstil te consumeren, rustgevend en stevig uithalend. Een plaat van contrasten en lange tracks. Om in te verdwijnen, in pure chaos.

9. Emptiness
Vide, incomplet

Vide
Season of Mist
Sissend tussen zijn tanden fluistert zanger en bassist Jérémie Bézier ons emotioneel toe. De in Brussel werkzame band Emptiness levert met de nieuwe plaat ‘Vide’ beklemmend werk af, waarvan de track ‘Vide, incomplet’ nog het meest onder de huid gaat zitten. Hoog tijd om het werk onder de loep te leggen in het artikel over black metal in België verderop in het blad.

10. Nuri
ASFER

IRUN
Shouka
Nuri, de afro-futurist, woont dan zelf wel niet meer in zijn Tunesië, Noord-Afrika zit diep in zijn bloed en gedachten. Daar plukt hij voor zijn tweede worp ‘IRUN’ opnieuw inspiratie uit. Op dit album combineert hij archiefgeluiden van diverse Afrikaanse folkloristische tradities met elektronische beats en maakt zo een moderne versie van Noord-Afrikaanse trance-muziek. Schipperend tussen het heden en het verleden jongleert Nuri met de polyritmische grooves van zijn geboortestreek.

11. Boris Acket
Chapter 3 – Natalie taking a shower

Home (feat. visual artist Vincent Rang)
De Lichting
‘Home’ kent zijn oorsprong in wat de Nederlander Boris Acket ‘behoefte-muziek’ noemt. Muziek om in te ontsnappen aan het persoonlijk leed waar zijn familie doorheen moest. Hij bewaarde zijn ontsnappingsmomenten op een harde schijf, die hij pas dit jaar tijdens de eerste lockdown, opnieuw terugvond. Wat hij toen gemaakt had, bleek nog steeds met hem te resoneren, zodat Acket de beslissing nam uit vijf uur aan opnames ‘Home’ te selecteren. Een wonderlijke ambientplaat, met iets te voor de hand liggende titels, maar alles vergeven eens je wegzinkt in ‘Chapter 3 – Natalie taking a shower’.

12. Julio Tornero
Malkuth

Palingenesia
Verlag System
Julio Tornero opent ‘Palingenesia’ met stevige industrial. Hij gebruikt ‘Malkuth’ als genre-switch en stoeit dan met op herhaling zwevende techno en IDM. Een plaat met twee smoelen.

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!