Mind The Gap #112

Onze Mind The Gap zit in een nieuw jasje maar de inhoud blijft vertrouwd: kwaliteit, diversiteit en gekozen door hoofdredacteur G Huismans. Met o.a. Neige Morte, Carlos Cipa, Villalog, Embers en Howe Gelb. Luister ook naar David Shea en Markus Mehr met

1. Sloath
> Juvis Priestly
Deep Mountain (Riot Season)
Sloath komt uit Brighton en startte zijn queeste in 2007 met een mengeling van sludge en psychedelica die stilaan veranderde in kortere en krachtiger stukken die doom, sludge en repetitieve riffs vermengen tot een loodzwaar geheel. Het is alsof we een doomversie van Loop horen, maar we horen eveneens echo’s van het debuutalbum van My Bloody Valentine, zeker in de vocale delen van ‘Juvis Priestly’.

2. Neige Morte
> Death Shall Have No Dominion
Bicephaale (Consouling)
Neige Morte is een obscure Franse bende die de begindagen van de black metal hoog in het vaandel voert. Geen of nauwelijks productie, rauw als een pas geslacht hellebeest. Geen franjes, geen opsmuk. Onvervaard rammen ze er op ‘Bicephaale’ zes nummers doorheen, nummers die ergens diep onder de lagen lawaai enig intellect verraden, zoals op ‘Death Shall Have No Dominion’.

3. Carlos Cipa
> Nowhere To Be Found
All Your Life You Walk (Denovali)
De in Mnchen woonachtige pianist Carlos Cipa blijkt op zijn tweede album All Your Life You Walk een zwaar romantische inslag te hebben, met volumes die aanzwellen met het zwelgen van het hart. Hij draait zijn hand niet om voor (atmo)sfeer en een flinke versnelling in het tempo, en beukt graag op de bastoetsen om ze in al hun houten glorie te doen opspelen zoals in ‘Nowhere To Be Found’.

4. Lauren Redhead
> Entoptic Landscape 3 (organ, tape)
Entoptic Landscape (Pan Y Rosas)
De Britse componiste Lauren Redhead werkt op Entoptic Landscape met concertopnamen van vier chronologisch opeenvolgende versies van n stuk voor stemmen, blazers (trombone en tubas), en een kerkorgel dat ze zelf bespeelt. Hoewel ze voor elke versie andere partituren schreef, heeft ze eenheid gecreerd door bewerkte opnamen van een bepaalde versie bij een volgende uitvoering mee te laten lopen, zoals op ‘Entoptic Landscape 3 (organ, tape)’.

5. Gamut Inc
> Ex Machina (Gonzo edit)
Ex Machina (Blt/ Satelita)
Gamut Inc is het samenwerkingsverband van twee muzikanten: de Duitse Marion Wrle (Frau W.) en de Pool Maciej Sledziecki. Met de hulp van de Duitse instrumentenbouwer Gerhard Kern maken ze instrumenten die er retro-futuristisch uitzien, akoestisch en autonoom werken, maar worden aangestuurd door een computer met speciale software. Van het debuutalbum ‘Ex Machina’ maakte het duo op verzoek een Gonzo (circus)-edit.

6. David Shea
> Meditation (feat. Scanner, Lawrence English)
Rituals (Room 40)
De Amerikaanse musicus David Shea laat op ‘Rituals een afwijkend geluid horen. Weg zijn de complexe stapelingen en snelle opeenvolgingen van samples, of zelfs dansbare ritmes. Op dit album staan enkele lange nummers die klinken als spirituele omzwervingen, compleet met pianospel vol galm, klankschalen, boventoonzang, natuurgeluiden en stemsamples, zoals op ‘Meditation (feat. Scanner, Lawrence English)’.

7. Markus Mehr
> Living On Tape
Binary Rooms (Hidden Shouls)
‘Binary Rooms’, Markus Mehrs vijfde album onder zijn eigen naam, is bijna geheel opgebouwd uit field recordings en gevonden geluid, verwerkt tot en aangevuld met drones en gefragmenteerde elektroakoestische elementen. Het noisy nummer Living on Tape is volledig opgebouwd uit een verzameling antwoordapparaatopnames van een huurbaas die nog geld tegoed heeft.

8. Radian Verses Howe Gelb
> From Birth To Mortician
Radian Verses Howe Gelb (Radian Releases)
Inschuivend bij het Oostenrijkse Radian, neemt de Amerikaanse zanger Howe Gelb (onder meer Giant Sand) de kleuren van het experimentele trio aan. ‘Radian Verses Howe Gelb’ bevat vrije jazz, elementen uit de IDM, verknipte samples en een brommende Gelb. Ver van zijn gebruikelijke Americana- en country-invloeden, vaart hij wel in een wereld waar de conventies geheel worden losgelaten, zoals te horen op ‘From Birth To Mortician’.

9. Embers
> Ertefretter
Kout EP (Enfant Terrible)
West-Vlamingen Pieter Nolf en Steve Desmadrijl alias Embers verplaatsen zich op hun tweede ep ‘Kout’ moeiteloos van roffelige flamingo-punk naar stuwende industrial, zonder de filmische folk en raadselachtige vocalen ook maar een moment uit het oog te verliezen. Alle gekte wordt bezongen in lokaal dialect. ‘Kout’ bevat zes nummers, met ‘Ertefretter’ als een van de hoogtepunten.

10. Kit n C.L.A.W.S
> Toxoterror
Desertofsameness (Gooiland Elektro)
Kit n C.l.a.w.s is de samenwerking tussen de Amerikaanse elektronicaveteraan Kit Clayton en Brian Hocks, alias C.L.A.W.S. Het duo zweeft in trage, psychedelische, melodieuze acidsferen en borduurt voort op uiterst vertrouwde vierkwartsstructuren, die aanzetten tot dansen, zoals het schonkige ‘Toxoterror’.

11. Villalog
> Dsseldorf Dub
Space Trash (Klangbad)
Het Oostenrijkse Villalog opent zijn vierde album met een authentiek ‘kraut’-nummer, Dsseldorf Dub, gedragen door een onmiskenbare en strakke motorik beat. ‘Space Trash’ had zo uit de opnamestudio van Conny Plank anno 1972 kunnen rollen en bevat naast de Neu-Kraut af en toe een stevige ruimtevaartkundige disco-injectie, stemvervormingen en oooh-oooh vocalen, terwijl met wijde pupillen in open luchtruimtes wordt gestaard.

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!