Medication

Het Deense label Tambourhinoceros kent een bedrijvige herfst, met onder meer de debuut-ep van Palace Winter. De slaggitaar van Carl Coleman komt er samen met de elektronische geluiden van Carl Hesselager. De Australische zanger-liedjesschrijver en de Deense knoppenman doen in praktijk precies wat zo’€™n samenwerking op papier belooft te doen. Ze leggen de verschillende klanken naast elkaar, veel meer dan er een gezamenlijk geluid van te maken, meer salad bowl dan melting pot dus. Het is een pril duo en dat hoor je ook. De muzikale basis is er wel, aanstekelijke akoestische fundamenten en een elektronisch laagje er onder, boven en tussenin. De zanglijnen gaan er traag overheen en zijn net niet genoeg ter zake, ook de energie blijft eeuwig stabiel. Vijf lange nummers zijn het geworden. Waar het eerste (‘€˜Time Machine’) nog een psychedelisch kantje op z’€™n Tame Impala‘€™s heeft, zijn de volgende vier pure popsongs. Palace Winter kan een aardig popduo worden, maar dan moet allen net een tikje scherper.

tekst:
Sanne Huysmans
beeld:
Palace_Winter_Medication
geplaatst:
ma 4 apr 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!