Derde album voor het drietal Åsmund Weltzien (synth, elektronica), Mari Kvien Brunvoll (zang, elektronica, zither) en Øyvind Hegg-Lunde (drums, percussie) op het Hubro-label. Bij de meeste artiesten in die stal is er sprake van een connectie met jazz en/of improvisatie, al is die doorgaans niet echt uitgesproken. Bij Building Instrument is die nog verder te zoeken dan normaal, want ondanks een vage jazzy atmosfeer in enkele nummers, zit je hier eerder in een wazige zone tussen pop, folk en indietronica, waarbij de repetitieve zangpatronen en zither van Brunvoll soms de flair van eeuwenoude liederen in zich dragen. De omkadering daarvan is echter uitgesproken hedendaags, met een voorkeur voor pulserende ritmes in rechtlijnige structuren met dromerige en melancholische toetsen en elektronica, die af en toe lonkt naar moderne dansmuziek (‘Ta Regnet’) of barokke pop (‘Sangen Min’), maar doorgaans uithangt in een wereld van onbestemde, soms onwerelds aanvoelende dromerijen. Een aantal van de krappe songs (de helft van het album blijft hangen onder de drie minutengrens) wegen wat licht, maar als geheel is ‘Mangelin Min’ een trip die wel een paar luisterbeurten kan doorstaan. Proeven: ‘Vil Du Dit Nok’.
