Maneuvers

Sasquatch nummerde hun platen tot nu tot heel logisch. De eerste was selftitled waarna II t.e.m. IV volgden. Bij deze vijfde plaat doen ze – en vergeef ons deze onnozele woordgrap maar we konden het niet laten – een raar maneuver en wordt de plaat ‘Maneuvers’ gedoopt. Muzikaal moet je echter geen bocht van 180° te verwachten. Sasquatch grossiert nog altijd in harde rock, met retro en stoner invloeden, een vleug grunge en met het testosteronlevel van een goede hardrockband. Dit powertrio heeft oor naar een goede melodie en een vette groove en op dit album is dit alweer niet anders. Zanger Keith Gibbs doet ons nog altijd sterk aan Chris Cornell (Soundgarden) zaliger denken. Ook de muziek weerkaatst echo’s van diezelfde band, maar dan met iets meer fuzz en wah-wah op. Het tempo is voor iedereen haalbaar en de mid-tempo riffs klinken nergens écht gevaarlijk. Dit is het soort rock waarbij iedereen die net die pint te veel op heeft ook wel eens zijn vuist de lucht laat ingaan. Het klinkt allemaal heel familiair als het ware, als oude bekenden. Ook de productie is heel netjes en open. Dat maakt dat het een plaat die nergens écht tegensteekt, maar die wij tegen het eind van het jaar al vergeten zijn. Wij moeten ook zo véél onthouden meneer.

tekst:
Christophe Vanallemeersch
beeld:
Sasquatch_Maneuvers
geplaatst:
do 8 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!