Mama

Zeldzaam zijn de keren dat je door een nieuwe artiest direct compleet omver wordt geblazen en we prijzen ons gelukkig dat we deze ervaring hebben bij de Amerikaanse multi-instrumentaliste Emily Wells. De 32-jarige heeft in haar thuisland reeds een aardige discografie opgebouwd, maar ‘Mama’ is haar Europese debuut en we vragen ons af waarom het in godesnaam zo lang heeft moeten duren. Pluspunt is dat er een bonus cd bij zit met akoestische herinterpretaties van dezelfde nummers als op de plaat. Normaal gesproken zijn akoestische versies vaak niet meer dan dat, maar Wells zorgt voor een compleet andere wereld op dit extra schijfje, waardoor het veel meer is dan een leuk extraatje. Ze zingt met een tijdloze stem die van troost lijkt te verhalen, maar onderhuids broeien haar intelligente teksten. Terug naar de gewone versie van de plaat. Wells grossiert in herhalende songstructuren, voornamelijk op tekstueel vlak, die echter geen moment een gevoel van verveling oproepen, maar juist krachtig ons mee haar wereld in slepen. Die wereld bestaat uit een werkelijk fijn amalgaam aan genres die perfect in elkaar overvloeien: neoklassiek, folk, indie, hiphop. Referenties als Andrew Bird en Joanna Newsom geven een goede indicatie, maar doen tegelijk afbreuk aan de eigenheid van Wells. Luistert u eens naar ‘Let Your Guard Down’, dat als een mooi ijkpunt van haar kwaliteiten kan worden beschouwd. Melancholische pianoklanken omgeven door unheimisch vioolspel, waarin we ronddolen zonder ergens thuis te zijn. We wanen ons in de wereld van The Woogies van schrijfster J.L. Warren, mijmerend over mogelijke monsters, terwijl Wells bijna berispend zingt “baby you let your guard down”. Prachtig.

tekst:
Niels Tubbing
beeld:
EmilyWells_Mama
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!