Het trio Prettiest Eyes, zoek maar een afbeelding op google, massa’s mooie smoeltjes met dito ogen zijn uw deel, verhuisde van San Juan naar Los Angeles om hun maniakale muziek toch enige slaagkansen te geven. Die gekke gedrevenheid horen we van zodra opener ‘Out Of Control’ inzet. Postpunk en no wave gaan hand in hand en we menen meteen een band te horen die ongetwijfeld opkijkt naar Arab On Radar. Drummer Pachy neemt het gros van de bij momenten behoorlijk geflipte zang op zich, terwijl bassist Marco en keyboardspeler Paco wat achtergrondzang verzorgen. ‘The Eye’ klinkt met zijn ferme baslijn als een speedversie van P.I.L., terwijl afsluiter ‘Sorry’ een ferme boterham aan krautrock verwante ritmes en herhalingen neerzet. Tussendoor hoorden we prijsbeesten als ‘Not Ok’, met een aan The Birthday Party refererende baslijn die samengaat met het beste van Liars; en deed ‘Alright, I’m Ready To Go’ ons denken aan vroege Chrome. Het door twee gastzangers en in het Spaans gezongen ‘El Huelebicho’ heeft dan weer een tik van de jaren 1960, uiteraard met een ferme no waveslag. ‘Looks’ mag dan een korte plaat zijn, negen nummers in iets meer dan zesentwintig minuten, ze bevat alleen maar kwaliteit. Eentje voor de snoepers onder ons.
