Long Live Lounge

We kenden de band Hellsongs al, en genoten van hun eerdere schijfjes. Niet dat Hellsongs iets origineels of nieuws doet. Verre van. Er zijn al zoveel bandjes die liedjes van anderen coveren en ze hertalen naar al dan niet andere genres. Wat de band wel onderscheidt is de zwoele stem van Siri Bergnehr die de hardrockklassiekers die ze onder handen nemen, een vrouwelijke toets meegeven. De songs klinken er net dat beetje anders en interessanter door, zelfs al zijn sommige van de songs die het trio doet, al door vele anderen gedaan, al dan niet excellent. En wat ze vooral kunnen is er voor zorgen dat we hun versies van die klassiekers, gewoon niet meer uit ons hoofd krijgen. En dat is in coverwereld geen sinecure. Deze keer kozen Hellsongs ervoor om in een uitgebreide bezetting vorm te geven aan hun geluid, met assistentie van Hellsingers De Luxe en een deel van The Gothenburg Symphony Orchestra. Hardrock met een orkestbezetting naspelen, is al net zo min origineel en toch weten Hellsongs er een hele leuke plaat mee te vullen. We herkennen uiteraard een aantal covers die de band op hun vorige platen al deed, maar die zitten toch in een heel ander jasje, met deze uitgebreide bezetting. ‘War Pigs’, ‘Seek & Destroy’, ‘Sin City’, ‘School’s Out’, ‘Run To The Hills’, ‘Heaven Can Wait’, het zijn op zich klassiekers die ook in een uitgebeende versie overeind blijven en als ze door Hellsongs als een soort lounge metal worden gebracht net zo goed klassiekers blijven. Hellsongs heeft eerbied voor de originele artiesten maar doet er toch maar fijn zijn eigen ding mee. Wat Nouvelle Vague doet voor newwave, doet Hellsongs voor hardrock en metal. En novelty of niet, we blijven elke keer weer genieten.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Hellsongs_LongLiveLounge
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!