Lollopy Dripper

Het geluidseffect ‘Flanger’ doet klanken bewerkt en vreemd klinken; de band Flanger heeft zijn naam dus niet gestolen. Vier albums lang koppelden Uwe H. Schmidt (Señor Coconut, Atom Heart, Lassigue Bendthaus) en Burnt Friedman traditionele jazz aan experimentele elektronica en dat leverde straffe platen als ‘Outer Space/Inner Space’(2001) op. Na ‘Spirituals’ uit 2005 bleef het tien jaar angstwekkend stil rond dat combo, maar nu zijn Schmidt en Friedman terug met ‘Lollopy Dripper’. Mocht het een geruststelling zijn: ook na een heel decennium staat er geen houdbaarheidsdatum op de muziek van Flanger. Het recept? Druk snel opa’s collectie jazzstandards achterover, laat je eigen muziek er dagenlang in marineren, verhak dat alles en kruid het overvloedig met glitch, latin en techno. Dat levert ook nu appetijtelijke nummers op zoals het loungy en sensuele ‘Onset’ op. Meer dansbaar maar al even lekker is het jazzdance-nummer ‘Körperspannung’ maar dat het niet alle dagen feest kan zijn bewijst het donkere, met glitch doorspekte ‘Centre Of Unrest’. Niettemin; straffe song, net als het big band- achtige en luie ‘They Don’t Know What They Don’t Know’. En hoewel IDM- misbaksels ‘Heady Men’ en ‘Spin’ minder goed verteerbaar zijn, durven we toch besluiten dat Flanger weer een inventief, speels en boeiend album heeft gemaakt.

tekst:
Koen Lauwers
beeld:
Flanger_Lollopy_Dripper
geplaatst:
zo 2 dec 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!