Locrian & Christoph Heemann

Met het resultaat van de samenwerking tussen Locrian en Christoph Heemann voegt het uitstekende Handmade Birds-label een nieuwe donkere parel aan zijn catalogus toe. Locrian – Stepehen Hess (On, Ural Umbo), André Foisy en Terence Hannum – hield ons al eerder uit de slaap met een boosaardige mix van dark ambient en ritual industrial, vaak versluierd in een black metal-waas, zoals op het uitstekende ‘The Clearing’ (recentelijk heruitgegeven op Relapse). Oudgediende Christoph Heemann maakte lang geleden naam met H.N.A.S., maar zal bij een jongere generatie vooral bekend zijn door zijn vele samenwerkingen, zoals met Nurse With Wound, Current 93 en Andrew Chalk, en nu dus Locrian. Heemann doet met zijn experimenteerdrift zijn best hun loodzware geluid te verluchtigen, waardoor de plaat wat minder alles-of-niets-boos is dan hun eerdere platen. Het openingsnummer groeit uit een aftrap door neofolky gitaren naar een mooi gelaagd spel van orgel, drones en feedback, voortgedreven door Hess’ tribale getrommel. Na de climax volgt een mooi rustpunt van geïmproviseerde piano. Daarna daalt de plaat af in de donkere krochten waar Locrian zo goed in is, maar zonder alles met lawaaistormen in het rood te duwen. Mysterieus galmende tonen, gedempt gitaarspel en een verdwaalde piano zetten de toon (en deden ons denken aan Nurse With Wounds remix-plaat van Sunn O))) van eind vorig jaar), waarna Hannum al krijsend zijn afkeer van licht komt betuigen. Plaat twee (vrijwel alles op Handmade Birds is vinyl-only) begint met een spannend, spooky dark ambient nummer, waarna de weg vrij is voor de gedragen afsluiter waarin gelaagde stemmen de plaat tot een haast ritueel einde brengen. Een mooie, donkere plaat, die netjes naast de laatste Ural Umbo in de kast past.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
LocrianChristophHe_St
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!