Living Space

Sommige platen van Eleh klinken als de testtonen van een obscuur instrument uit het elektronicalab. Pure oscillatorklanken, blokgolven en sinussen, muziek die weinig acht slaat op zaken als harmonie of melodie. Maar soms begeeft de anonieme Amerikaan zich op minder academisch terrein, zoals op de twee delen ‘Home Age’ (2017/2018), en nu ook op ‘Living Space’, Eleh’s derde album voor Touch (en hoe charmant al dat vinyl ook is, kraken en tikken klinken als een pistoolschot in Eleh’s verstilde en intieme muziek, dus ik ben heel blij dat dit album op cd verschijnt). In vijf tracks beweegt de plaat zich van minimale composities van langzaam aanzwellende en uitdovende pulsen, naar steeds iets complexere tracks. Kleine veranderingen in de textuur van het geluid gaan gepaard met het opdoemen van extra langgerekte noten, die over de basisdrones heen schuiven. Langzaam openbaart zich in het samenspel van gedempte tonen een geïsoleerd thema, af en toe benadrukt door eenzame tonen in een hoger register. Zoals de titel al aangeeft, is ‘Living Space’ bedoeld voor weergave in een fysieke ruimte, zodat de interactie met de omgeving een rol gaat spelen in de muziek. In mijn huiskamer had dat het effect dat het geluid bijna als een extra meubel in de kamer aanwezig leek. Gaandeweg schuift de plaat steeds meer op van pure drones naar ambient, met als climax de mooie, berustende afsluiter ‘Lighter Touch’. Erg mooie plaat waarop Eleh zijn liefde voor het onderzoek naar de aard van het geluid mooi in balans brengt met meditatieve composities. Voor fans van bijvoorbeeld Eliane Radigue en Alvin Lucier, maar ook van minimale ambient van iemand als Taylor Deupree.

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
Eleh_LivingSpace
geplaatst:
wo 14 apr 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!