Living Is For Giving, Dying Is For Getting

Drie nieuwe releases van Riot Season, die zoals gebruikelijk alleen op vinyl en als download zijn te verkrijgen. Art Of Burning Water windt er geen doekjes om en dompelt ons vanaf de eerste noot in hun met noise doordrenkte hardcorepunksludge. De Londenaars zijn reeds aan hun vijfde langspeler toe in hun tienjarige bestaan en hebben nog geen sikkepit aan urgentie ingeboet. Behoorlijk ingewikkelde en technisch virtuoze sludge met een schreeuwlelijk die het hele peloton naar huis brult, een tempo waarvan elke moshpit ontploft en hier en daar een obscure spoken word sample die de haatdragendheid extra in de verf zet. Noisecore ten top, met prijsbeesten als ‘It Will All Makes Sense When We’re Dead’ en ‘You Het What You’ve Given’. Negentien minuten heeft de bende nodig om iedereen murw te blazen. Sloath komt uit Brighton en startte zijn queeste in 2007 met een mengeling van sludge en psychedelica die stilaan veranderde in kortere en krachtiger stukken die doom, sludge en repetitieve riffs vermengen tot een loodzwaar geheel. Het is alsof we een doomversie van Loop horen, zeker in de eerste drie van de zes stukken. Daarna zijn er ook duidelijk invloeden te horen van Mainliner, Acid Mothers Temple en Rallizes Denudes, Melvins en Harvey Milk. In de riffs, de manier van zingen en de globale aanpak is die waaier van bands zeker van grote betekenis geweest voor het maken van deze plaat. Steil achterover vallen we echter niet. Daarvoor overschrijdt Sloath te weinig de grenzen van het beoefende genre. Het is allemaal goed gemaakt, maar daar blijft het bij. Het trio Blown Out uit Newcastle brengt na hun debuutcassette ‘Sun Rot’ (op Swap Meat, een offshoot van Riot Season) nu hun bolwaardige debuut uit, dat twee lange stukken bevat. De drie hebben reeds ervaring opgedaan in een resem andere bands. Gitarist Mike Vest (Bong, 11Paranoias, Haikai No Ku, Basillica) is ongetwijfeld de bekendste, al moeten bassist John-Michael Hedley (Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs Pigs) en drummer Matt Baty (idem, Khünnt) inzake vrij jammen niet onder doen. Het trio zet twee psychdronestukken neer die doen denken aan de psychedelica uit de gloriedagen in San Francisco en tegelijk is de band de omzwervingen van Acid Mothers Temple genegen. Een duidelijke structuur is er niet, de riffs meanderen alle kanten uit zonder ogenschijnlijk doel behalve het beoogde hypnotiserend effect, waar Blown Out optimaal in slaagt.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Art_Of_Burning_Wat_Living_Is_For_Givi
geplaatst:
zo 16 sep 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!