Wie Sinner’s Day wat te grootschalig vond of het wat heeft gehad met de vele annuleringen en zwakke vervangacts kan zijn hart ophalen op het Wool-E Fest.

Kleinschaliger, met de enkels in de Brusselse underground én een mooie line-up gegarandeerd zonder ontgoochelingen: dat is alvast het recept van de avond. Het kleine, eigenzinnige label uit het Gentse heeft een fijne neus voor geluiden uit de Belgische ondergrond; en kan (en wil) daarbij een liefde voor alles new wave en postpunk niet verhullen. Om ook het publiek daarvan te overtuigen slaat het de handen in elkaar met de Brusselse concertorganisatie Fantastique.nights. Het resultaat is een smakelijke showcase vol vette wavekrenten.

The Ultimate Dreamers moeten zowat het best bewaarde (lees: totaal onbekende) muzikale geheim zijn uit de vaderlandse wavegeschiedenis. Een de grootste verrassing van de avond. Het trio uit het Henegouwse Lessines bestond slechts kort (tussen 1986 en 1990 om precies te zijn) en kwam niet verder dan een demotape. Na jarenlang stof vergaren werd die cassette onlangs opgediept, opgepoetst, aangevuld met bonusnummers en uitgebracht op Dans Les Profondeurs, het archiefsublabel van Wool-E Discs. ‘Live Happily While Waiting For Death’ – de titel maakt waar wat het belooft – evoceert de donkere jaren 1980 met een sound die herinneringen oproept aan de cold wave van het Franse Asylum Party of Trisomie 21; en Factory Records coryfeeën als Section 25 en Joy Division. 

Nog meer new wave en postpunk uit Franstalige België is er met Dole. Oorspronkelijk actief tussen eind jaren 1970 en eind jaren 1980, maar sinds 2008 steken ze hun kop zo nu en dan opnieuw boven het stoppelveld uit. Hun bekendste wapenfeit blijft hun debuut ‘The Speed Of Hope’ dat in 1986 werd uitgebracht op Play It Again Sam, op dat moment de belangrijkste leverancier van alles wat naar new wave, EBM en alles daartussen rook. De plaat werd zelfs in Canada uitgebracht door Nettwerk, op dat moment vooral in de picture omwille van de platen van Skinny Puppy. Relevantste detail is dat de plaat werd geproduceerd dan niemand anders dan Adrian Borland, frontman van de ondertussen legendarisch waveband The Sound. Dole kan je dan ook in die richting vinden.

Na jarenlange hibernatie is Enzo Kreft, het alter ego van Eric Vandamme uit Mechelen, begonnen aan een opmerkelijke tweede muzikale adem. Eerst was er in 2016 een vinylcompilatie (‘Dark Matter’) waarop Walhalla Records terug greep naar materiaal afkomstig van twee ondertussen legendarisch geworden cassettes uit de jaren 1980 (‘Me Is’ en ‘Cicatrice’) en waarmee opnieuw aandacht werd gewekt voor Vandammes verleden. Die reanimatie werd ondertussen definitief geconsolideerd met behulp van drie uitstekende albums: ‘Wasteland’, ‘Control’ en ‘Different World’. Als geen ander weet deze actieve veteraan catchy bruggen te slaan tussen electropop, minimal wave, Electronic Body Music en darkwave. Denk aan Front 242 zoals ze in 1982 klonken op hun debuut ‘Geography’; en Kraftwerk.

The Breath Of Life is nooit echt sant in eigen land geweest. Toch raken ze al drie decennia (!) zwarte zieltjes met hun mix van darkwave, Gothic en meer en meer etherische dreampop; en zijn ze internationaal uitgegroeid tot een gevestigde naam in de scene. Met ‘Sparks Around Us’ zijn ze ondertussen toe aan een tiende album. Kenmerkend in hun oeuvre is de stem van Isabelle Dekeyser. Zij zorgt ervoor dat de band zich onderscheidt in de niche. Een groep die al zo lang mee gaat, heeft niet alleen de nodige maturiteit, maar ook genoeg ‘hits’ als ‘Nasty cloud’ of ‘Shining’ om de benen in beweging te zetten.

Uitkijken is het verder ook naar Disorientations, die in navolging van The Whispering Sons ook de grote overstap van Wool-E naar het veel grotere PIAS hebben gemaakt. Het eerste nieuwe teken van leven, de uitstekende single ‘Don’t’ is alvast veelbelovend.

Het Gentse eenmansproject HerrNia, ten slotte, zweert naar eigen zeggen bij echte synths en drumcomputers. Een eerste tape liet horen dat die visie leidde tot een geluid dat het midden houdt tussen EBM, synthpop en minimal wave. Zeiden we al dat we die avond gaan dansen ?