Live In San Francisco

Liefhebbers van garagerock vertellen we niets nieuws als we zeggen dat de huidige koning van het genre Ty Segall is. De man brengt de laatste jaren de ene na de andere plaat uit. Altijd van meer dan de moeite en zijn liveshows zijn altijd overrompelend. Zelfs die keer toen hij akoestisch speelde in een overvolle Brusselse Vaartkapoen was de rauwe energie voelbaar. Samen met zijn Mikal Cronin, Emily Rose Epstein en Charles Moothar -zijn vaste kompanen- kreeg hij van Castle Face Records de kans om die rauwe energie vast te leggen op een zinderende plaat. Dat platenlabel is trouwens het geesteskind van John Dwyer (Thee Oh Sees), één van kroonprinsen van de garagerock. De plaat werd opgenomen in de periode dat het album ‘€˜Slaughterhouse’€™ net uit was. De hoofdbrok van de nummers komt dan ook uit die release. Maar er zijn ook minder bekende nummers als ‘€˜Skin’€™. In de outro van ‘€˜Feel’€™ mag iemand uit het publiek, ene Judy, nog een zeer flauwe grap komen vertellen. De ongepolijste aanpak van de opnames samen met dat soort ongein zorgt ervoor dat wij weer meegevoerd worden naar één van de talloze keren dat wij Ty Segall de laatste jaren live zagen. Moet het gezegd dat dit een zeer fijne aanvulling is van onze stilaan uit zijn voegende barstende collectie werk van Ty Segall?

tekst:
Maarten Timmermans
beeld:
Ty_Segall_Band_Live_In_San_Franci
geplaatst:
di 23 okt 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!