Let’s Cry And Do Pushups At The Same Time

Amerikaans videokunstenaar en muzikant Luke Wyatt is een van die artiesten bij wie je nooit echt weet waar de gimmick eindigt en de mens – die erachter schuilgaat – begint. Als Torn Hawk heeft hij een eigenzinnige esthetiek opgebouwd, en de vraag in hoeverre Wyatt daarin zichzelf dan wel een personage is, blijft onbeantwoord. VHS-glitch, clichématige masculiniteit of oude actiefilms: het zijn stuk voor stuk vaste elementen binnen zijn beeldtaal. Ook muzikaal deinst hij niet terug voor al het foute uit de jaren 1980. Dat het resultaat wel eens kluchtig durft te zijn ligt voor de hand, maar Wyatt brengt het in bittere ernst. ‘Let’s Cry And Do Pushups At The Same Time’ is, naast wellicht de meest ridicule albumtitel van het jaar, de meest recente toevoeging aan de Torn Hawk catalogus. Net als op eerder werk vormen eenvoudige drumlijnen en wazige synths de basis van het geluid, dat Wyatt vervolgens opsmukt met zijn scheurende gitaarpartijen. ‘Let’s Cry’ klinkt in zijn geheel wat meer opgepoetst dan eerder werk en verliest daarmee wel enige charme, maar moet muziektechnisch zeker niet onderdoen voor zijn voorgangers. Op het eerste gezicht is ‘Let’s Cry’ misschien niet meer dan licht verteerbare achtergrondmuziek, maar in werkelijkheid gaat er heel wat complexiteit schuil achter de naïeve façade van de plaat. De manier waarop Wyatt zijn beperkt palet aan klankbronnen verweeft, maakt dat het geheel vaak veel meer is dan de som van de delen. Het spanningsveld tussen de kwaliteit van zijn werk en de potsierlijke manier waarop het gepresenteerd wordt, is enorm; en dat maakt Torn Hawk en zijn ‘Let’s Cry’ precies zo fascinerend.

tekst:
Jannis Van de Sande
beeld:
Torn_Hawk_Lets_Cry_And_Do_Pu
geplaatst:
zo 16 sep 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!