2012 was een druk jaar Errors; met twee albums binnen twaalf maanden verdubbelde het trio de eigen discografie en werd geleidelijk aan een nieuwe weg in geslagen. Vooral het tweede album dat jaar, ‘New Relics’, was een tocht weg van de elektronische postrock die de eerdere platen had gekenmerkt; en dook een dromerigere elektronische wereld in. Een wereld waar de Schotten op ‘Lease Of Life’ drie jaar later verder rondzwerven. De vijfde langspeler van de band uit Glasgow is er een geworden waar de waarschuwingssticker ‘Pas op! Expliciet Melancholische Elektronica!’ op zou moeten worden geplakt. Bouwend op elementen die teruggaan op de jaren 1990 rave en 1980 droompop, speelt het trio tegelijkertijd met invloeden uit de afrobeat als wel het geluid van de vroege synthpioniers. Dat laatste is in het geluid uiteraard evident aanwezig, analoge synthesizers hebben niet zo heel veel variaties in geluid. De afrobeat zit echter vernuftiger in het geheel verwerkt, in avontuurlijke kleine spelingen op het ritme of juist in afwijkende melodielijnen die eerder uit de Sahara lijken te komen dan uit de Hooglanden. Maar het zijn juist deze elementen die ‘Lease Of Life’ verheffen boven de grote massa aan droompop en elektro die de wereld de laatste jaren weer overspoelt. Het geeft net dat beetje meer variatie en diepte aan de verder puur melancholische sfeer die wordt gecreëerd.
