Jonas Kasper Jensen is met name een beeldkunstenaar, maar hij begeeft zich met enige regelmaat ook in de geluidsdiscipline. ‘Layers Of Bridges’ is zijn vijfde uitgave op dat vlak; waar de eerdere gebaseerd waren op geluidsinstallaties of deel uitmaakten van een expositie, is ‘Layers Of Bridges’ zijn eerste album met zelfstandige composities. De titel lijkt de compositietechniek aan te duiden: de zeven nummers – alle exact 5:30 minuten lang – zijn opgebouwd uit lagen van repetitieve patronen en drones, die afwisselen door langzaam over elkaar te schuiven. Op zich geen nieuwe aanpak, maar Jensen doet het zeer vakkundig en met verschillende sferen. In openingsnummer ‘Truss Deck’ klinken metalige, scherpe en korrelige drones in verschillende golfbewegingen en lussen, naast galmende metalige slagen. ‘Segmental Box Girder’ is gebaseerd op een orgelachtige en pulserende drone, terwijl ‘Floorbeam’ dan weer een breed, haast symfonisch geluid biedt, een zee van ruisend geluid met in een verte een aanhoudende toon die aan koperblazers doet denken. In ‘Stayed Girder’ resulteert de nagalm van stevig aangeslagen pianotoetsen in een drone. Ook hier is er geen melodie, maar gaat het om de cirkelende en geluste lagen van fragmenten. In ‘Culvert’ en ‘Channel Beam’ zijn de geluidsmuren bijzonder dicht en venijnig, chaotischer en met name in het laatste nummer sneller wisselend. Alle composities, echter, zijn stevig gefundeerde en geconstrueerde bouwwerken: geluidsarchitectuur.

Dit artikel verscheen eerder in GC #139.