Last Of The Dead Hot Lovers

‘Last of the Dead Hot Lovers’ is een zeer verontrustend album. Vanaf de eerste minuut vertelt Oxbow zanger Eugene S. Robinson het verhaal van een gemankeerde relatie. Tegelijkertijd hoor je kreten van Kasia Meow en de muziek van Philippe Petit. Het doet sterk denken aan Nick Cave die zijn boek ‘And the Ass Say the Angel’ voorleest, maar dan op de muziek van David Lynch’ filmcomponist Angelo Badalementi. De gehele tijd zit er een onoplosbare spanning in de muziek, het klinkt rustig maar ongemakkelijk. Uit het niets kunnen onverwachte geluiden je de stuipen op het lijf jagen, zeker wanneer Meow een ijzingwekkende gil uit haar strot weet te persen. Op de cd staan twee stukken, die beide verhalen over de liefde en de dood. Dat het mis is gegaan in de relatie tussen twee ongespecificeerde personages is duidelijk, maar waar en hoe wordt niet verteld. En dat maakt het narratief des te ongrijpbaarder en onaangenaam. Soms zijn de teksten vrij pathetisch en clichématig: ‘Do you believe in life after love? Me neither’; op andere momenten, ‘We created this bastard named “Us” and it was a child of rape and desperation’, pijnlijk direct.
‘Last Of The Dead Hot Lovers’ is eerder een hoorspel dan een stuk muziek, waarbij het er sterk op lijkt dat Robinson en Philippe Petit er enkel op uit zijn de luisteraar te overladen met ongemak. Wie zin heeft in een avond verontrusting en onopgeloste spanning, zoals Lynch dat zo goed kan in zijn films, moet dit album zeker beluisteren.

tekst:
Jan Nieuwenhuis
beeld:
EugeneSRobinsonPhi_LastoftheDeadHotLo
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!