Lament

Het is altijd halsreikend uitkijken naar een nieuw album van Touché Amoré. De melodieuze post-hardcore van de mannen werkt op de een of andere manier enorm aanstekelijk. ‘Lament’ is hun eerste album in vier jaar en klinkt vooral op tekstueel gebied wat volwassener. Zanger Jeremy Bolm stelt zich altijd enorm kwetsbaar op in zijn teksten, soms op het pathetische af. De soms plaatsvervangende ongemakkelijkheid bij het beluisteren van de teksten is er ditmaal vanaf, wat een groot pluspunt is. Muzikaal klinkt het als meer van hetzelfde, maar het klinkt wel weer ontzettend strak allemaal. Meteen vanaf de eerste seconden heb je zin om je gehele inboedel aan gort te slaan. En ja, dat is een goed ding als het om Touché Amoré gaat. Bovendien verstaat de band nog steeds de kunst om het melodieuze nooit uit het oog te verliezen, ook tijdens hardere passages. Toch zijn er wel een aantal aspecten die achterwege gelaten hadden kunnen worden. Het refreintje op ‘Reminders’ is verschrikkelijk bijvoorbeeld. Ook de gastvocalen van Andy Hull op ‘Limelight’ passen eigenlijk helemaal niet bij het geluid van Touché Amoré. Toch een beetje een domper op de feestvreugde, want verder is het samen met opener ‘Come Heroine’ het prijsnummer van het album. Tenslotte was de cleane zang van Bolm op het slotstuk echt niet nodig geweest. Zeker geen perfect album, maar door een aantal indrukwekkende liedjes valt er toch genoeg te genieten.

tekst:
Madelon van Honk
beeld:
ToucheAmore_Lament
geplaatst:
ma 15 feb 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!