Van sommige platen zou je willen dat ze gewoon net wat sterker waren. La Chica’s mini-album ‘La Loba’ is er zo eentje. De Frans-Venezolaanse zangeres maakt liedjes die rakelings langs een diversiteit aan invloeden schuren: elektronische pop, Latijns-Amerikaanse muziek, eigenzinnige singer-songwriters als Tori Amos en Regina Spektor. Het punt is: La Chica lijkt al die elementen net niet helemaal te omarmen. Dat liedjes afwisselend Spaans- en Engelstalig zijn, helpt ook niet echt om hier twintig coherente minuten van te maken. La Chica heeft talent en ambitie en ‘La Loba’ is zeker onderhoudend, maar elke luisterbeurt blijft het knagende gevoel over dat deze muziek nog wat langer had mogen rijpen. Hopelijk blijkt ‘La Loba’ een opwarmertje te zijn voor iets heel moois.