Het begin 2020 verschenen ‘De Hondemepper’, waarop werd samengewerkt met het ensemble Nieuw Amsterdams Peil, was een van de meest gearrangeerde en ‘uitgeschreven’ albums in het oeuvre van het ICP Orchestra. Daar moest natuurlijk een reactie op komen om de boel een beetje in evenwicht te houden. Het resultaat is ‘Komen & Gaan’. Geen echte ‘orchestra’-plaat, omdat Berlijners Tobias Delius en Tristan Honsinger en New Yorker Thomas Heberer ditmaal ontbreken. Het resterende ICP Septet wordt aangevuld met bassklarinettist Joris Roelofs en gitarist Terrie Hessels, die hier trouwens weer eens Terrie Ex wordt genoemd. Beiden maakten recent duo-albums met ICP-kapitein Han Bennink en beiden zijn vertrouwd met het Orchestra, maar tegelijk is er een wereld van verschil. Roelofs is een virtuoos op zijn instrument, zoals de andere vaste musici van het orkest, terwijl Hessels zich vooral onderscheidt als ‘ontregelaar’ in de allerbeste traditie van de alweer vier jaar geleden overleden ICP-oprichter Misha Mengelberg. Op ‘Komen & Gaan’ staan eigenlijk maar twee geschreven stukken –uiteraard met de nodige ruimte voor improvisatie: het heerlijk nostalgische ‘De Linkerschoen, De Rechterschoen’ van bassist Ernst Glerum en Mengelbergs lijzige ‘Kroket’. Verder een zevental ‘instant composing’-stukken voor het hele ensemble en een half dozijn improvisaties in kleinere bezettingen. Als het orkest helemaal ‘vanuit het niets’ te werk gaat, levert dat altijd weer verrassingen op als iemand een bekend fragmentje voorbij laat komen om de anderen uit te dagen – hoor ik daar in ‘Komen & Gaan 1′ niet een paar maten uit Liszts ‘Liebestraum’? Roelofs is formidabel in zijn improv met pianist Guus Janssen en Michael Moore slaagt er wonderwel in om Terrie Ex heel zacht te laten spelen.
