Koddig beschilderde Japanners

We kenden geen van de twee bands die afgelopen maandag in ons favoriete punkhol speelden. We zagen wel de aankondiging, met een paar koddig geschilderde gezichten en de mededeling dat Violent Magic Orchestra (VMO) uit Japan afkomstig zijn.

Uit ervaring weten we dat die Japannners altijd een beetje gekker doen dan andere bands, of extremer, sneller of zotter. De klanken die we in eerste instantie vonden op het internet, wisten ons niet helemaal te overtuigen. Live kon het echter wel eens iets hebben, dus uit die luie zetel en vijf minuten stappen. Een uitgebreide merchandisetafel verwelkomde ons, met veel werk van Vampillia en ook ‘Catastrophic Anonymous’ van VMO. De beschilderde Japanner aan de stand begroette iedereen met een beleefde buiging en liet wie wilde uitgebreid de merch bekijken. Wat zagen we op het album? Chip King van The Body doet mee op ‘The Beginning Of Fortune’, ‘Halved’ en ‘Brick Wall’. Attila Csihar geeft acte de présence op ‘Divorcer’. Alle elektronica wordt aangeleverd dor Pete Swanson (ex-Yellow Swans), de muziek door Vampillia. Vreemd, want geen van die mensen is er bij natuurlijk. We zijn dus extra nieuwsgierig wat het gaat worden. Vier heren en een gemaskerde dame lopen voortdurend rond, dus dat zal hen wel wezen, de artiesten die het collectief VMO vertegenwoordigen.. Maar eerst is er Krig, een band uit La Louvière die er prat op gaat doom en stoner te vermengen met rituele en occulte tonen. De band komt er zijn debuut ‘Rites’ voorstellen, etaleren een machtige schedel op het podium en komen in gekke kledij het podium op. Drums, gitaar, een in een Marokkaanse aandoende jurk getooide schreeuwer en een peloton exotische instrumenten (tabla, djembe, tibetaans klankschalen bowl, udu, rain stick, etc.). Wel, het begon allemaal nogal sterk met iets wat op black metal leek, wat uitbarstingen en sferische stukken die elkaar afwisselden. Daarna legde Krig te veel de klemtoon op het arsenaal trommels. Djembes en spelers ervan mogen voor ons part meteen de Leie binnen, dus we waren al snel weg, zoals de meeste aanwezigen trouwens, om wat te gaan tateren in de merch/toilet/rookruimte in één. Nu en dan hoorden we een korte interessante opflakkering, maar meer dan wat leuke beelden van onze meegekomen fotograaf, leverde dat niet op. Een martelgang van drie kwartier, en dan een half uur wachten alvorens VMO kon beginnen.

Het kwintet had namelijk wel wat tijd nodig om hun setting klaar te maken. Het gaat bij VMO namelijk niet alleen om de instrumenten en de zang, maar ook om de performance zelf. Een soort scherm werd voor het podium neergelaten, waarop beelden konden worden geprojecteerd. Een van de artiesten nam plaats achter dat scherm en leidde eigenlijk bijna de hele show de aandacht af van de muzikanten die achter hem stonden. Hij trok alle aandacht naar zich toe door één te worden met de geprojecteerde beelden, waarin VMO als woord veelvuldig voorkwam, gemengd tussen psychedelisch en propagandistisch aandoende beeldbombardementen. De namen Venom, Darkthrone en Mayhem (en nog een paar) werden geprojecteerd, waarna VMO verscheen. De Japanners wilden zich meten aan de grote voorvaders van de black metal, maar eigenlijk heeft VMO daar weinig mee te maken. Snoeiharde elektronische beats, als een Japanse versie van Atari Teenage Riot, een machtige schreeuw zo nu en dan en de performance van de man achter het doek. Een doek dat plots verdween, waarna hij zich in het publiek gooide. Letterlijk. Vanop de grond, vanop de toog, en maar crowdsurfen, twee kleine stroboscoopjes in de handen. Zelfs voor de mensen die de muziek iets minder vonden, was er van bij de allereerste noot een soort kermis- annex acrobatenshow te zien, waarin met licht werd gespeeld, met sfeer, met expressies van het gezicht waarbij de beschildering echt wel een meerwaarde bood. Na een halfuurtje visueel geweld was het over. Een extra nummer kon niet, want VMO had er geen meer, of de voorgeprogrammeerde apparatuur liet het niet toe. De plaat aangeschaft, liever na het concert dan ervoor omdat we er dan niet de hele tijd voor moeten zorgen, en kijk: geen downloadcode bij het vinyl, maar wel bij de cassette. Machtig. De plaat zelf is best ok, maar daar missen we natuurlijk het showelement. Gelukkig zijn er veel foto’s van.

Gezien: Krig en Violent Magic Orchestra, Pit’s, Kortrijk, 13 maart 2017

Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Stephan Vercaemer

Meer info:

www.throatruinerrecords.com
krig-belgium.bandcamp.com
www.facebook.com/vmoofficial

tekst:
Gonzo (circus) Crew
beeld:
Violent Magic Orchestra - (c) Stephan Vercaemer
geplaatst:
wo 15 mrt 2017

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!