Kaap Schermer

Kaap Schermer

Moest ik nog grinniken om de machinale eigenzinnigheid van een eerdere versie, inmiddels produceert babbelrobot ChatGPT teksten die braaf afgewogen en netjes geformuleerd zijn. Gevraagd een ‘column in de stijl van Kaap Schermer’ te schrijven, begon het ding met: ‘Lieve lezers, vandaag wil ik graag even stilstaan bij de kracht van hoop.’ Wat!? Onder de gordel!

Paniek bij scholen en universiteiten, kamervragen, haastig uitgebrachte software die echte en gegenereerde tekst uit elkaar zou moeten kunnen houden (en daar slechts in 26% van de gevallen in slaagt) – het zal weinigen ontgaan zijn dat ‘conversatie AI’ ChatGPT taal uitslaat die niet of nauwelijks van die van een mens te onderscheiden is, tenzij die mens Nick Cave heet. Op zijn Red Hand Files-blog publiceerde de zanger een songtekst ‘in de stijl van Nick Cave’ die een fan met hem deelde. Auteur: ChatGPT. Cave: ‘This song sucks.’ Als dit het niveau is van een techniek waar iedereen mee wegloopt, ‘dan is de apocalyps goed op weg’. Naast de belabberde kwaliteit – het leest als iets waar een beginnend metalbandje mee op de proppen zou kunnen komen – was ik verbaasd over hoe slecht de imitatie van Caves stijl is. ChatGPT werd getraind op boeken, Wikipedia en andere webteksten, alles bij elkaar circa driehonderd miljard woorden. Caves teksten staan allemaal ergens online, dus je kunt er van uitgaan dat het ding ze gezien heeft, maar ze namaken blijkt een brug te ver. Misschien is het gewoon niet genoeg materiaal om een typerend Cave-iaans tekstpatroon uit te leren, met een meer algemene songtekst als gevolg (ik hoop van harte dat hetzelfde geldt voor die poging tot een Kaap Schermer). Misschien schuilt hier een bescheiden hulp in voor alle docenten die in paniek zijn geraakt door ChatGPT: laat leerlingen een tekst schrijven in de stijl van hun favoriete artiest. Niemand durft zijn of haar idool te beledigen door met ChatGPT’s schrijverijen aan te komen. Waar sommige muzikanten zich waarschijnlijk meer zorgen over zouden moeten maken, is MusicLM. Een nieuwe AI van Google die muziek genereert op basis van tekstbeschrijvingen zoals ‘een kalmerende vioolmelodie ondersteund door een vervormde gitaarriff’. Het is nog een demonstratieversie – je kunt het niet zelf uitproberen – maar als de voorbeelden op de projectpagina echt zijn, en niet achteraf door mensenhanden bewerkt, dan is het een imposante stap vooruit. Zowel in kwaliteit, als in hoe consistent en gestructureerd de muziek is, ook als ze minutenlang doorgaat (aandacht is een groot probleem bij dit soort AI’s). Al is de lol er snel af: net als die van ChatGPT is ook MusicLM’s output braaf afgewogen en netjes geformuleerd. Ik zie voorlopig dan ook nog geen dansvloeren in vuur en vlam staan van MusicLM’s ‘melodic techno’. Maar ik vrees wel dat de ambient-creaties van het ding producers die Spotify-playlists van het type ‘meditative music to relax your soul’ vullen, in de handen doen wrijven. Na ruis en regen weer iets om het toch al overvolle aanbod verder mee te verwateren. Ik stel een nieuwe categorie voor: ‘functional ambient’, het chille broertje van ‘business techno’. Ambient die aan slechts de helft van Brian Eno’s definitie ‘net zo negeerbaar als interessant’ voldoet. En terwijl dat op de achtergrond doorpruttelt, ga ik even stilstaan bij de kracht van hoop, lieve lezers. ChatGPT, vertel eens een ironische grap over muziek en technologie. ‘Waarom kocht de muzikant een computer? Om hem uit het raam te gooien toen hij hem bleef vertellen welke noten hij moest spelen!’. Pas maar op.

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!