Just Above The Surface

De discografie van Michel Banabila moet inmiddels ergens rond de zestig liggen en ook in muzikale interesses en samenwerkingen lijkt de Rotterdammer geen grenzen te kennen. Zo kwamen vorig jaar op Tapu Records nog twee coproducties uit met respectievelijk Maarten Vos en met Eric Vloeimans en Mehmet Polat.

Nu is ‘Just Above The Surface’ verschenen, als solo-album – al is Banabila niet alleen. De albumtitel lijkt programmatisch, wat de vraag oproept wat er dan net boven het oppervlak ligt of komt. Misschien zijn het de trage melodielijnen, aanhoudende zoem- en ruistonen en repeterende patronen die de meeste van de zes nummers op het album kenmerken.

Ze gaan gepaard met tal van onregelmatige, korte klanken, waardoor het geheel vol en gelaagd is. Zo klinkt in de fraaie opener ‘The Ripple Effect’ een herhalend percussief patroon van een exotisch aandoend tokkelinstrument, gecombineerd met een soort dierlijk roepen en allerlei kleine geluiden. Gareth Davis voegt daaraan tastende klarinetlijnen toe.

Enigszins rijst het gevoel van een unheimische jungle-achtige omgeving. Zo ook in ‘Snake Bite’, met zijn welhaast lome melodielijn, lange dreunende tonen en willekeurig gekraak, zoem en microklanken. Hier zijn het Oene van Geel en Salar Asid, die weemoedige, lange viooltonen bijdragen. Weemoedig klinkt het album regelmatig; er heerst een sfeer van mijmering en lichte tristesse. De lange trage lijn van het nummer ‘Cassettes And Polaroids In The 21st Century’ gaan gepaard met loops en fragmenten van (krakerige) muziek, kabbelende en fluitende klanken, stemmen als in een verte op een wijdse nazomeravond. Zo’n avond waarop je met een glas in je hand stilstaat, de warmte voelt en luistert naar de geluiden, nabij en veraf. Banabila presenteert een bijzonder sfeervol en consistent, doch afwisselend album.

De lange trage lijn van het nummer ‘Cassettes And Polaroids In The 21st Century’ gaan gepaard met loops en fragmenten van (krakerige) muziek, kabbelende en fluitende klanken, stemmen als in een verte op een wijdse nazomeravond. Zo’n avond waarop je met een glas in je hand stilstaat, de warmte voelt en luistert naar de geluiden, nabij en veraf. Banabila presenteert een bijzonder sfeervol en consistent, doch afwisselend album.

tekst:
Robert Muis
beeld:
Michel_Banabila_Just_Above_The_Sur
geplaatst:
wo 8 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!