Jericho Sirens

Twee groepen die wij tijdens de hoogdagen van noiserock hoog hadden zitten waren Rocket From The Crypt en Drive Like Jehu. ‘Yank Crime’ van die laatste is nog steeds een absolute topper in onze persoonlijke lijst. Rick Froberg en John Reis waren in Drive Like Jehu de drijvende brute kracht –Reis later ook in Rocket From The Crypt – en zijn dat ook in Hot Snakes.

Die band bracht tussen 2000 en 2006 vier platen uit (check zeker ‘Adult In Progress’), maar dan was er radiostilte omdat beiden hun aandacht staken in andere bands: Froberg in Obit en Reis in The Night Marchers. Wij moeten daar eerlijk in zijn, die bands hadden niet hetzelfde effect op ons lijf en onze huisraad zoals Hot Snakes dat had.

Goed dat het bloed gaat waar het niet kruipen kan en dat beide heren hun longen volzogen om Hot Snakes nieuw leven in te blazen. Ook vroegere maatjes Gar Wood (Beehive & The BarracudasFishwifeTannerThe Night Marchers), Jason Kourkounis (AlasehirBardo PondMuleThe Delta 72The Night Marchers) en Mario Rubalcaba (EarthlessOFF!SultansThingy) blazen hun deel mee. Lieden waar men al eens mee naar een oorlog kan trekken, zoals de referenties laten zien.

Veel is er intussen niet veranderd. De band opereert nog altijd op het kruispunt van punk en noiserock, met een knoert van een attitude, rondtollend gitaargeweld en de met prikkeldraad gekastijde stem van Froberg. Als je jezelf afvraagt wat wij bedoelen met rondtollend, dat moet je ‘Why Don’t It Sink In’ maar eens in uw playlist droppen. Wij zijn er nog een beetje duizelig van.

Meestal zit de voet stevig op het gaspedaal doorheen de ganse plaat, al mag er eens geademd worden, bij de titeltrack bijvoorbeeld. Hot Snakes blijft relevant, en daarom: “welkom terug!”

tekst:
christophe vanallemeersch
beeld:
Hot_Snakes_Jericho_Sirens
geplaatst:
di 28 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!