Jarenlang gerijpt

In mei zijn onmoemelijk veel bands op toernee, en zijn er in ons Belgenland dan ook massaal veel concerten. Bij voorkeur steevast een hele reeks op dezelfde dag, waardoor we moeten kiezen.

Meestal blijven we dan gewoon in onze thuisstad Kortrijk, maar voor de triple bill die het Diksmuidse jarige 4 AD heeft geprogrammeerd, maken we een uitzondering en verplaatsen we ons naar de Westhoek.

De nieuwe plaat van het duo Insect Ark, getiteld ‘Marrow Hymns’, hadden we al in de platenwinkel zien liggen, maar net zoals veel releases van Profound Lore, was die aan de dure kant. Over Gnod hadden we al net zo veel goede als slechte dingen gehoord, maar vooral dat het nooit vast stond wat deze Britten zouden spelen. En Barst, tja, die volgen we al sinds hij solo drones speelde en zijn nieuwe plaat komt op 18-05-2018 officieel uit. Een interessante affiche, dat zeker.

Behalve wat klanken op bandcamp hadden we van Insect Ark nog geen muziek gehoord. Van de bassiste en visueel kunstenaar Dana Schechter wel. In 1999 richtte ze Bee And Flower op, in 2011 Insect Ark, dat initieel een soloproject was, en ze speelde onder meer bij American Music Club, Wrekmeister Harmonies, Gnaw en The Angels Of Light (het speeltje van Michael Gira toen hij Swans in 1997 in de koelkast zette). In 2015 kwam de uit Portland afkomstige drumster Asgley Spungin (onder meer Taurus) haar vervoegen. Insect Ark kreeg daarmee zijn huidige vorm. Indrukwekkende projecties ondersteunden de muziek, die wat meanderde tussen technisch vernuftig experiment als Schechter met haar zelfgebouwde instrument (een onconventionele lap-steelgitaar gedrenkt in delay en een handgemaakte analoge noisepedaal) in de weer was. Echt interessant was het duo vooral toen Spechter de bas omgordde en Spungin traag maar hard haar ezelsvellen een rammeling mocht geven. In die stukken was de verwantschap met Gira bij momenten zeer uitdrukkelijk aanwezig. Jammer genoeg werden die nummers te veel onderbroken door de meer etherische, droney fragmenten waarbij de drumster vooral mocht rondkijken tot ze weer in actie kon komen. Luistermuziek voor in onze luie zetel, dachten we, en de plaat kostte maar de helft van de winkelprijs, dus die mocht mee.

Pauze was er nauwelijks tussen de set van Gnod en Insect Ark. Na een verschroeiend nummer of drie was het meteen duidelijk waarom: het kwintet uit Manchester nodigde de twee dames voor een tweetal nummers uit op het podium. Niet dat we veel van hun inbreng hoorden. Daarvoor stond de muzikale aanval van Gnod gewoon veel te luid. Dat hadden we al meteen door toen de groepsleden het podium beklommen. De zanger/gitarist en de bassist zetten meteen een simpele maar luide riff in, glunderden naar elkaar en wisten niet meer op welke planeet ze zich bevonden. De snoepzak was goed gevuld geweest waarschijnlijk, want fris uit de ogen keek geen van beiden. De tweede gitarist en de twee bij momenten synchroon spelende drummers waren duidelijk heel wat beter bij de les. Psychedelische noiserock met hier en daar zichzelf herhalende, gescandeerde politieke boodschappen, zoiets, in een  net té luid volumebad gestoken om echt over te komen. En een beetje preken voor eigen parochie. Gnod staat bekend als een niet te voorspellen band die al een zeer curieus parcours heeft afgelegd. Hun passage op Roadburn (net als Insect Ark trouwens) zorgde er blijkbaar voor dat ze dit keer vooral hebben ingezet op volume. Slecht was dit concert allerminst, maar echt boeien deed de band na een eind ook niet meer.

‘The Endeavour’ heet het nieuwe album van Barst, ook al een collectief dat steevast nieuwe invloeden omarmt en qua bezetting regelmatig verandert. Daardoor is Barst al net zo onvoorspelbaar als Gnod, al is het muzikale kader dan helemaal anders. We hadden de plaat voor de eerste keer opgezet voor we vanuit Kortrijk vertrokken en merkten niet alleen dat de plaat helemaal anders klonk dan zijn voorganger ‘The Western Lands’, maar ook aan het beperktere deelnemersveld. Dat was ook te merken aan de podiumbezettting. Een kwartet met veel ruimte voor synthesizers, een veel minder vol podium, een summiere soundcheck, minder kans op technische problemen en een zeer relaxte bandleider. We hebben Hallenaar Bart Desmet in het verleden al zien overlopen van de stress. Deze keer ontbrak die helemaal. In tegenstelling tot eerdere shows die we van Barst al meemaakten, kiest hij er ook voor om minder als dirigent en leider op te treden, maar veel ruimte te laten aan zijn band. Hij houdt zichzelf wat op de achtergrond (al blijft duidelijk dat hij componist blijft), laat zich bij momenten volledig gaan, dansje incluis, en staat te genieten van de klanktapijten die het trio (Mathieu Matholvsky, Gregory Simons en diva Messy Mathi), aangevuld met zijn eigen veelal geloopte gitaarpartijen, neerzet. Vooral Mathlovsky, met een waaier aan muzikale activiteiten op zijn conto, waarin veel jungle en andere vormen van harde techno, en de stem van Mathi, ondersteund door soms een beetje te veel gebaren, trekken het laken naar zich toe. We stellen bovendien vast dat de nummers van zijn eigenlijk nog te verschijnen album alweer zijn geëvolueerd, alweer anders klinken. Barst herhaalt zichzelf niet graag, blijft veranderingen aanbrengen, leden toevoegen (een zanger met een hoodie op het hoofd die William Lacalmontie van Throane bleek te zijn,  was voor een kleine bijdrage aan één nummer speciaal uit Parijs overgekomen) en experimenteren met geluid. Als het maar op de één of andere manier binnen het kader dat Bart Desmet voor Barst heeft uitgezet, past, kan alles. Hier en daar klonk de show nog niet helemaal gestroomlijnd (de eerste show voor de plaat en in deze vorm), maar dat zijn kinderziektes die al snel verdwenen zullen zijn. Genieten van ‘The Endevour’ zullen we nog dikwijls, in onze luie zetel. En als het past, gaan we zeker nog eens kijken. Het zal toch weer helemaal anders klinken.

Gezien: Barst / Gnod / Insekt Ark, Muziekclub 4 AD Diksmuide, 11 mei 2018
Tekst: Patrick Bruneel – Foto’s: Stephan Vercaemer

 

tekst:
Gonzo (circus) Crew
beeld:
Insect Ark - (c) Stephan Vercaemer
geplaatst:
do 17 mei 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!