Jacqueline

Had ik even niet aan zien komen, de flinke groei die Haley Fohr boekt op haar tweede album onder de naam Jackie Lynn. Fohr – vooralsnog beter bekend als Circuit des Yeux – verzon een fictief alter ego met een uitgebreid achtergrondverhaal, maar leek de muziek zelf een beetje te vergeten voor haar vrij saaie en erg korte titelloze debuut (2016). Waar die plaat nogal klonk alsof Fohr een country-album wilde maken, maar alleen beschikte over oude synthesizers en drumcomputers, verbreedt ze haar geluid flink op ‘Jacqueline’. Binnen een paar nummers hoor je aanstekelijke synthesizer- powerpop, flink georkestreerde liedjes, stemmig, elektronischer werk en gothicachtige nummers. Regelmatig doet deze tweede vaker denken aan Siouxsie and the Banshees dan aan Nico of Marianne Faithfull. Ook de zang is veelzijdiger en bij vlagen veel intiemer. De memorabele melodieën blijven nog wat achter, waardoor de vorm ook op ‘Jacqueline’ nog vaak voorrang lijkt te hebben op de inhoud, maar de liedjes zijn een stuk sterker geworden. Deze nieuwe Jackie Lynn verdient dan ook zeker het voordeel van de twijfel.

tekst:
Maarten Buser
beeld:
JackieLynn_Jacqueline
geplaatst:
vr 19 feb 2021

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!