Hoe moet muziek klinken die een expositie van schilderijen begeleidt? De ep ‘Inside The Head Of Gods’ van Celer bevat muziek die is gemaakt om de eerste solo-expositie van de Filippijns-Japanse kunstenaar Taichi Kondo te ondersteunen. Toen Will Long werd uitgenodigd om die muziek te creëren, wilde hij aanvankelijk de uiteenlopende beeldelementen in muziek representeren. Celer/Long componeerde meerdere nummers verschillend van lengte, structuur, volume, klankkleur, ritmiek, en dergelijke. Echter, in de galerie te Manila klonk het hem niet in de oren zoals hij het zich had voorgesteld. Hij heeft uiteindelijk gekozen voor één stuk, oorspronkelijk bestaande uit twintig minuten orgelmuziek. Die heeft Long geherstructureerd, gemixed en nog eens opnieuw gemixed. ‘Inside The Head Of Gods’ – vierentwintig minuten lang – bestaat uit tien kleine composities, die dan ook sterk overeenkomen. Of beter gezegd: de verschillen tussen de nummers zijn subtiel. Subtiliteit kenmerkt de hele cd. De orgeltonen zwellen aan, traag tot uiterst traag, en ebben weer weg. Er zijn verschillen in de manier waarop Long de lagen opbouwt, het aantal tonen, toonhoogtes, vibraties en – beslist belangrijk – de lengte van de stiltes in en tussen nummers. Het volume van het album is sowieso laag gehouden en Long vraagt om de cd op gemiddeld volume te beluisteren; graag in random playback bovendien. Sluit ik me bij aan. Met zijn beslissing om zich te beperken heeft Long een hele goede keuze gemaakt.
