728x90 MM

Inselmusik

Bureau B heeft zijn kelders nog eens opgeruimd en komt aanzetten met heruitgaves van de drie eerste platen van Rolf Trostel. De naam mag dan niet tot de verbeelding spreken, de muziek die we horen doet dat wel. Hij behoort tot de zogenaamde Berlijnse school, Tangerine Dream (vooral de tijd met Peter Baumann) en Klaus Schülze voorop, en liet zich voor zijn muziek vooral door deze twee grote namen inspireren. Niet dat hij klakkeloos hetzelfde doet. ‘Inselmusik’ uit 1981 introduceert de PPG Wavetable Synthesizer, die toen pas op de markt kwam. Op de plaat staan vier nummers die organisch groeiden tijdens optredens die Trostel deed samen met gitarist Guenter Schickert, een naam die frequent opduikt als het om krautrock gaat. De plaat kan grotendeels worden beschouwd als een reclamestunt voor het apparaat, waarvoor Trostel vertegenwoordiger was en zodoende potentiële kopers kon laten horen wat er allemaal mogelijk was. De vier stukken zijn pas de voorbode voor wat later zou komen. Trostel had namelijk de smaak te pakken en wilde verder gaan dan alleen maar het apparaat uitproberen. Die intentie komt uitermate goed tot uiting op de twee platen die oorspronkelijk in 1982 uitkwamen: ‘Der Prophet’ en ‘Two Faces’. Beiden bevatten nog steeds nummers die schatplichtig zijn aan de Tangerine Dream-school, maar bevatten net zo goed nummers die behoorlijk lonken naar vroege synthpopmuziek. Hij had voor beide platen zijn instrumentarium gevoelig uitgebreid en ging een grote stap weg van het pure demonstreren. Op ‘Two Faces’ is bijvoorbeeld de CR-78 te horen, de eerste programmeerbare drumcomputer die ook te horen is op ‘In The Air Tonight’ van Phil Collins en op ‘Heart Of Glass’ van Blondie. Trostels gebruik is natuurlijk niet zo hitgevoelig en hitlijstgericht, maar toch is zijn muziek een stuk toegankelijker voor de modale muziekliefhebber. Dat zet zich verder door op ‘Der Prophet’, waar hij de PPG laat voor wat hij is en overstapt naar de bassynthesizer Roland TB-303 en drumcomputer Roland TB-808. Deze plaat klinkt meteen toegankelijker, vrolijker en is een obscure voorbode voor wat er kort nadien zou volgen: een explosie van synthesizergerichte popmuziek.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
RolfTrostel_Inselmusik
geplaatst:
wo 2 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!