Infidèle(s)

Kommer en kwel, donkere klanken uit duistere krochten, gebaad in een overdaad aan elektronica is meestal wat het nog steeds interessante label Denovali aan de man probeert te brengen. Maar het mag ook al eens een stuk harder en rauwer. Met het uit Lyon afkomstige black metal gezelschap Celeste bijvoorbeeld, dat al sinds het debuut ‘Nihiliste(s)’ uit 2008 op het vertrouwde nest is gebleven. Sindsdien bracht de groep nog drie langspelers en één mini uit, telkens met de voor Celeste ondertussen typische (s) achter de opwekkende titelwoorden: ‘Nihiliste(s)’, ‘Misanthrope(s)’, ‘Morte(s) Nee(s)’, ‘Animale(s)’ en ‘Pessimiste(s)’. Het nieuwe werkstuk, tien nummers gediversifieerde maar felle blackmetal met een snuifje hardcore, mocht uiteraard niet onderdoen, vandaar ‘Infidèle(s)’. Zanger en pietje precies Johan schrijft steevast teksten die de titel van de plaat als onderwerp hebben, waardoor elke plaat, tot nu toe dan toch, een vorm van conceptplaat was. Deze keer werd er echter voor gekozen om tien nummers te schrijven die volledig op zichzelf kunnen staan, zonder echt afhankelijk te zijn van de rest van het album. Aan positieve noten wordt bij deze Fransen, uiteraard, geen waarde gehecht. En dat wordt ook elke keer doorgetrokken naar het artwork, waarvoor deze keer werd samengewerkt met Marta Bevacqua. Het enige nadeel aan ‘Infidèle(s)’, hoe goed de individuele nummers ook mogen zijn, zelfs met variatie binnen één nummer, na een aantal hebben we het wel een beetje gehad. Er zit net te weinig verschil tussen de tien nummers om echt over een topalbum te kunnen spreken.

tekst:
Patrick Bruneel
geplaatst:
zo 13 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!