In The Age Of Corporate Personhood

Het zootje ongeregeld dat zich Disaster Strikes noemt, kon op geen beter label dan Alternative Tentacles zijn beland. De band gaat net zo furieus tekeer als indertijd Dead Kennedys en heeft het net als die legendarische band over sociaal onrecht, rechten van arbeiders die worden geschonden, intolerantie en de wandaden van de politiek. Het verwondert dan ook absoluut niet dat op het derde nummer, tegelijk het titelnummer, de meester hemzelve komt meezingen. Inderdaad, Jello Biafra steunt zijn kompanen uit volle borst met een staaltje van zijn beste woordkunst en schenentrapperij. Deze hardcorekids uit Boston brengen maar weinig platen uit (dit is hun derde sinds 2001), maar als de wantoestanden hen dwingen om er eentje te maken, is het meteen raak. Voor wie Dead Kennedys in zijn enige echte opstelling mist, is Disaster Strikes een waardig alternatief. Het kwartet Pansy Division uit San Francisco viert een kwarteeuw bestaan met een nieuwe plaat. De band is altijd een beetje een outsider geweest in punkmiddens door hun homosexualiteit en omdat ze er niet voor terugschrikken die thema’s ook in hun liedjes naar voor te brengen. En dat mag behoorlijk expliciet, waardoor de band best wel op Alternative Tentacles past. Want homo zijn en punkrocker tegelijk, was en is nog steeds niet evident. Muzikaal is het nog steeds hetzelfde: zeer brave poppunk als tegenwicht voor bijvoorbeeld Green Day. Veel winden we niet aan deze muziekjes, maar de boodschap is hier belangrijker. Jonge gastjes die nog worstelen met hun identiteit, zullen namelijk wel iets hebben aan deze volhardende band.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
DisasterStrikes_InTheAgeOfCorporat
geplaatst:
ma 8 jan 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!