Na 2012’s uitstekende ‘Land Lines’ hebben we helaas niets meer van de Starving Weirdos mogen vernemen, maar Brian Pyle, helft van de band, is sindsdien des te drukker met zijn Ensemble Economique. Na drones, modern klassiek, proggy elektronica en faux horror-soundtracks, belandde hij op een gegeven moment bij een soort mix van psychedelische en gothic rock (de hoes van ‘The Fever Logic LP’ verwijst zelf rechtstreeks naar The Sisters Of Mercy). Als onderdeel van die formule was Pyle ook gaan zingen, met een aan huilerigheid grenzend gevoel voor drama. Erg genuanceerd is Ensemble Economique sowieso nooit geweest. Op de platen daarna was vaak een voorliefde voor bands als Cocteau Twins te horen, maar op ‘In Silhouette’ lijkt Pyle een beetje terug te keren naar eerdere, experimentele tijden. Heel kant a wordt ingenomen door een enkel nummer dat voelt als een lange filmische trip door een onbegijpelijk huis met steeds engere kamers. Omineuze drones en versneden Frans gefluister worden opgejaagd door ontaarde pizzicato strijkers die stuivertje wisselen met borrelende synthesizers, terwijl sirenezang af en aan waait en diepe pulsen de hartslag omhoog stuwen. Een soort boze, ontaarde variant van Anworth Kirk. Na die trip volgen er een aantal kortere scenes, steeds weer met een donkere, gejaagde sfeer en meer horroreffecten. Op de laatste twee nummers voert Pyle de luisteraar het doolhof weer uit, en keert hij tenslotte een beetje terug naar zijn recente werk, voor een moody afsluiter met uitgerekte synthtonen, meanderende tribal groove en meer Frans gefluister. ‘In Silhouette’ zou niet misstaan onder de meer groteske David Lynch-films.
