De afgelopen jaren maakte Kristine Lieberson deel uit van het indiebandje Here We Go Magic. Nadat ze het voor bekeken hield bij die band richtte ze samen met haar zussen Katherine en Lizzy, en vriendin Jane Herships, het synthpopbandje TEEN op. De meisjes houden duidelijk van jaren 1960 psychedelica en meisjesgroepen. Voor dit debuut doken ze in de studio met Peter Kember (Sonic Boom) van het legendarische Spacemen 3. Op bepaalde momenten klinkt de plaat als een lofi-versie van de girl groups die Phil Spector onder handen nam. Luister maar naar opener Better. Ze durven al eens uit te pakken met iets meer experimentele geluiden zoals in Sleep Is Noise. Dan weer klinken ze iets ingetogener zoals in het onderkoelde Huh!. Het titelnummer van de plaat is ook zo een lekker ingehouden song. Maar wel een eentje die ook een beetje het probleem van het album blootlegt. Altijd opnieuw is er die alles overheersende synthesizer. Het blijft allemaal toch net iets te beperkt om te blijven boeien. Maar het is al bij al minder problematisch dan bij haar vroegere werkgever. Dat bleef voor ons altijd een geval van net niet. Dit is eerder net wel. Kristine Lieberson is dus op de goede weg, durven we te denken.
