Brendan Perry en Lisa Gerrard zijn momenteel zonder enige gêne het ijzer aan het smeden terwijl het heet is. We kunnen ze geen ongelijk geven natuurlijk. Eerst was er een jarenlange stilte, die pas medio 2012 na niet minder dan zestien jaar werd doorbroken met een nieuw album, Anastasis. Een uitstekende, maar tegelijkertijd weinig verrassende plaat waarop het duo de indruk niet echt kon wegmoffelen dat ze elk apart aan de nummers hadden gewerkt. Nadat hun relatie op de klippen was gelopen, bleek ook de chemische interactie tussen het voormalige koppel wat te zijn bekoeld. Nadien volgden massas concerten op niet minder dan vier continenten, met bejubelde tussenstops in onder andere Brussel en Utrecht. Die succesvolle concertreeks rolt nog steeds door, met steeds grotere zalen en festivals op de kalender. Omdat albums nauwelijks nog geld opbrengen (ook al werden er ondertussen meer dan 150.000 verkocht van Anastasis), zijn optredens voor vele artiesten de laatste bron van inkomsten geworden. Wanneer de vraag van het publiek, dat in het geval van Dead Can Dance sinds 2005 op zijn honger heeft moeten zitten, groot is én blijft, dan is het natuurlijk niet verstandig om het niet op zijn wenken te bedienen. Vandaar ook deze liveregistratie, die niet geheel toevallig in drie formaten de wereld wordt ingestuurd: een ingekorte versie als bonus bij de reguliere cd, een drie albums tellende vinylbox en een dubbele, meer dan 90 minuten durende livecd. In Concert grijpt in grote mate terug naar nieuw werk, al ontbreken klassiekers als Rakim, Sanvean of Ubiquitous Mr. Lovegrove uiteraard niet. Song To The Siren van wijlen Tim Buckley dat ooit nog een adembenemende vertolking kreeg door Liz Fraser (Cocteau Twins) met This Mortal Coil wordt hier door Perry op een aangrijpende manier naar zijn hand gezet. In Concert is nog méér dan Anastasis louter snoepgoed voor de devote fans. Als document of introductie voor de noviet heeft dit namelijk veel te weinig gewicht.
