(III)

Op hun derde wapenfeit omhelst het Canadese duo Ethan Kath en Alice Glass zowaar de witch house en wordt het pad van de rave en de electropunk grotendeels verlaten. De ongenuanceerde en explosieve razernij van hun twee vorige albums heeft plaats geruimd voor een aanzienlijk rustigere aanpak. Minder in-your-face gebeuk en ongepolijste energie en meer donkerte, onderhuidse dreiging ditmaal. ‘(III)’ klínkt bovendien ook anders. Nieuwe of andere instrumenten zijn een mogelijke verklaring; fris wordt het hierdoor sowieso (opnieuw). Purity Ring schoot ons zelfs te binnen. ‘(III)’ is niet alleen donkerder en ingetogener, er is ook een prominente factor woede, verontwaardiging en maatschappijkritiek. De hoesfoto van een treurende moeder die haar gewonde of stervende zoon in haar armen houdt, is wat dat betreft een binnenvaller van formaat. Veel valt er namelijk niet te lachen op en met ‘(III)’. Live is Crystal Castles, niet in het minst door de tomeloze, haast zelfdestructieve en manische podiumact van Alice Glass, een bom; op plaat kan het tweetal met moeite verbergen dat hun songs soms nogal weinig om het lijf hebben. De essentie van ‘I’ en ‘II’ kon namelijk telkens worden samengebald in een handvol nummers en ook ‘(III)’ verraadt bij momenten diezelfde tekortkoming. Wat ‘(III)’ aan kracht en dynamiek inboet, wordt gelukkig wel gecompenseerd door de (grauwe) sfeerschepping en uitschieters als ‘Plague’, ‘Telepath’ en vooral ‘Violent Youth’. ‘(III)’ laat niettemin onmiskenbaar een band in progressie horen. Het is tegelijkertijd ook het product van een tweetal dat het aanwezige potentieel nog altijd niet ten volle heeft benut.

tekst:
Gonzo (circus)
beeld:
CrystalCastles_III
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!