II

Op het tweede album, vrij voor de hand liggend ‘II’ genoemd, presenteert Metz tien snerpende energiebommetjes. Tien nummers die, meer nog dan op het debuut verraden dat ook de Canadezen naar Nirvana hebben geluisterd. De vroege Nirvana vooral, maar ook de felle posthardcore van bands als Unsane, Helmet en Cop Shoot Cop: het zijn de spreekwoordelijke borden Brinta waar dit trio muzikaal mee lijkt te zijn opgevoed. Bands met een relatief lange aanloop om tot hun overweldigende en energieke geluid te komen. Iets dat ook voor Metz geldt, dat voor het debuut in 2012 eerst vier jaar lang door veel optreden het geluid perfectioneerde en onderwijl een livereputatie opbouwde als ‘de luidste band uit Toronto’. Iets wat ze op ‘II’ nog beter dan op het debuut weten vast te leggen. Van opener ‘Acetate’ tot afsluiter ‘Kicking A Can Of Worms’ klinkt deze tweede plaat als of het trio live in je woonkamer je nieuwe sofa staat te molesteren en grootmoeders servies uit de kast rammelt. Niet geheel origineel – vertel mij dat ik naar een verloren opname van bovengenoemde band uit begin jaren 1990 zit te luisteren, en ik geloof je – maar wel zo energiek en ongeremd dat er geen ontkomen is aan ‘II’ met zijn felle staccato punkriffs over melodieuze baslijnen en korte duidelijke meeblèr teksten. Muziek om honderden, duizenden stemmen één mee te maken met genoeg energie in elke toon om je een half uur volledig te verliezen.

tekst:
Tjeerd van Erve
beeld:
Metz_II
geplaatst:
vr 16 nov 2018

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!