Iccopoc Papillon

Het Franse kwartet Climat brengt na ‘S.Abran’ uit 2013 zijn tweede, opnieuw volledig in eigen beheer en grotendeels zelf geproduceerde plaat ‘Iccopoc Papillon’ op de markt. Opnieuw zijn de nummers volledig instrumentaal en zijn ze filmisch van toon. Live worden die steevast begeleid door een behoorlijk indrukwekkende videoprojectie, die we puur met de cd uiteraard moeten missen. Vermoedelijk moeten we er geen tekeningetje bij maken om het genre waartoe Climat behoort, te definiëren. Inderdaad, postrock. Daar voegt het viertal wat mathrock en postmetal aan toe om enige variatie aan te brengen. Drums, bas en twee gitaren vormen de basis voor het geluid, waarbij de gitaren meermaals het postrockidioom verlaten en stevig de kant van een uitzinnig Sonic Youth op gaan. Het genre is al lang overbevolkt en bevat heel wat bands die middelmatige en niet onaardig platen uitbrengen. Climat wil meer en doet een gooi naar grootheden als Mogwai en Godspeed You! Black Emperor. Climat slaagt daar, evident, niet in, maar heeft wel tien nummers bij elkaar gezet die geen seconde vervelen. Dat is binnen hun genre al een heuse prestatie op zich. Net hetzelfde geldt voor de tweede plaat van het Brusselse duo He Died While Hunting, de opvolger voor het in 2011 verschenen ‘We Used To Dream Awake’. Cédric Van Mol en Kevin P. Guillaume houden van warme postrock die aanschurkt bij net zo warme alternatieve pop. Daarvoor nodigen ze een aantal gasten uit die de nummers mee helpen opfleuren en van een extra aangenaam sfeertje voorzien. Een vibrafoon hier, een cello daar en zowaar een stuk lawaaierige gitaren (door Pierre Constant) in het nummer ‘Modern Age Heroes’. Het fluwelen mannelijke stemgeluid past prima in dit kader. Dromerig, licht melancholisch en eigenlijk perfect voor een zondagnamiddag waar niets valt te beleven. Een paar kaarsen, een kloek biertje van flink wat graden en jezelf lichtjes laten wegdommelen. He Died While Hunting maakt mooie muziek om lekker bij weg te soezen, zonder dat we worden opgeschrikt door verveling of er overmatig aandacht aan te hoeven besteden. In het geval van deze Brusselaars moet dat echt niet meer zijn om te genieten. Op cd en op blauw vinyl, een dromerig blauw trouwens.

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
Climat_IccopocPapillon
geplaatst:
di 17 mei 2016

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!