Hylyt

Zijn het de uitgestrekte meren, de eindeloze sneeuw, het zes maanden durende gebrek aan zonlicht? Bij muziek uit Finland krijgen we vaak het unheimische gevoeld dat er iets niet helemaal in de haak is. Onderhuidse waanzin die in onbegrijpelijke vormen naar buiten breekt -zie de optredens van Circle, zich uit in folk die klinkt alsof de makers echt in elfjes geloven of leidt tot Pan(a)sonics soundtracks voor een mix van sneeuwblindheid en Stendhal-syndroom. Tomutonttu, het soloproject van Jan Anderzen, is geen uitzondering. Anderzen is aanvoerder van Kemialliset Ystävät, en lid van tal van andere ensembles, zoals Avarus, Tuusanuuskat en de band van Islaja. Geen van alle rechttoe rechtaan, en bij gebrek aan toereikende genreaanduidingen maakten we er ons in GC#100 maar vanaf door Kemialliset Ystävät als ‘weird folk’ te bestempelen. Op ‘Hylyt’ is daar nog wel vaag iets van te horen, maar de plaat is te gefragmenteerd om veilig onder een enkel genre te plaatsen. Het is een constant veranderende mix van geluidseffecten, flarden folk en lofi, tape-loops, dierengeluiden, vervormde stemmen, et cetera. Een psychedelische collage, die bij vlagen wel iets van Nurse With Wound op haar meest dadaïstisch heeft, maar tegelijk ook een onzinnige vriendelijkheid en de warmte van analoge geluiden en hergebruikte cassettebandjes. Alsof je al hallucinerend voor een oude beeldbuis zit te zappen tussen tien kanalen met alleen maar cartoons. Hoe is het met de paddenstoelenteelt in Finland?

tekst:
Maarten Schermer
beeld:
Tomuuntuu_Hylyt
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!