Hotel Terminus

Het zijn twee op zich zelf al twee zeer interessante artiesten. Aan de ene kant Erik Bosgraaf, blokfluitist die zich specialiseert in barok en bijvoorbeeld nieuwe interpretaties geeft van werken van Johann Sebastian Bach. Aan de andere kant Yuri Honing die naam heeft gemaakt jazz-saxofonist met een veelzijdige stijl. Ze komen samen in de gedacht dat ze geen belang zien in het onderscheid tussen oude en hedendaagse muziek. De saxofoon en blokfluit spelen in volume met de absolute tonen die zij kunnen produceren en wrijven zo geregeld tegen elkaar. Of spelen met de frequentie van de noot die ze spelen, door die subtiel te laten zakken en stijgen.
De Brandenburger concerten hebben gediend als inspiratie, terwijl pas in het vierde nummer ‘Sheraton’ de barokinvloed overduidelijk wordt: een melodielijn versier d met trillers op blokfuit, ondertussen klinken echter ook nog elektrische gitaren. ‘Hyatt’ klinkt bijna komisch in de manier waarop een barokke basso continuo op een elektrische basgitaar de voortdurend herhalende basis vormt. Terwijl ‘Umai’ met de bas speelt zoals dat aansluit bij jazz. Het zwalkt van klassiek, naar jazz. Het gehele album klinkt als de soundtrack van een nogal verontrustende film. Alsof Werner Herzog na samenwerkingen met Ernst Reijseger nu ook met dit duo zou moeten samenwerken.

tekst:
Danae Bos
beeld:
ErikBosgraafenYuri_HotelTerminus
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!