Met maar liefst drie releases binnen een tijdsspanne van een paar weken, lijkt 2019 het meest productieve jaar van ambient gitarist Stijn Hüwels te zullen worden. De releases van zijn label Slaapwel Records mag je zéér letterlijk nemen, maar voor deze samenwerking met zijn minimal geestgenoot Tomoyoshi Date (Opitope) is het wellicht de bedoeling dat we ons een vijftigtal minuten wakker houden. Geconcentreerd, maar met de ogen gesloten. De drie tracks, die samen naar een helend drankje zouden verwijzen, kan je mediterend ondergaan. Wie in dit genre een beetje thuis is, zal op deze gelimiteerde (driehonderd exemplaren) cd geen verrassingen aantreffen. Een eb en vloed van melodieuze drones uit klankkasten wordt op gezette tijden aangevuld met spaarzame akoestische toetsen. Deze worden meestal met zoveel galm overladen dat je er een quizvraag kan van maken: hoor je een gitaar of een piano? Of allebei tegelijk? Net als in de hoestinten, schuilt ook in de muziek een vriendelijke zachtheid. Heel af en toe kruisen we in ‘Tou’ een veldopname van uitheems gevogelte. Deze intercontinentale samenwerking tussen Tokyo en Leuven, wil ons bewust naar aangename oorden doen wegdrijven, maar die locaties komen soms gevaarlijk dicht in de buurt van new age paradijzen en andere wellnesscentra. Zonder veel toe te voegen aan de scheepsladingen gelijkklinkende releases, is dit degelijk album zeker aanbevolen voor liefhebbers van de zachtaardigste gitaar-gestuurde ambient werkstukken van artiesten als Brian Eno, Aidan Baker of Dirk Serries.
