Himuro

Ten goede of ten kwade: al wie ooit vrijwillig of onvrijwillig dertig seconden lang geconfronteerd werd met geïndustrialiseerde rituele muziek van Sigillum S, zal dit project nooit of te nimmer meer vergeten. In de uitstapjes los van zijn bekendste vlaggenschip, gooit Bernocchi het echter over een totaal verschillende boeg. Hij profileert zich nadrukkelijker als ambient componist en zoekt vaak de samenwerking op. Zo slaat hij regelmatig de handen in elkaar met Mick Harris en Harold Budd, maar evengoed heeft hij een folky hobbyclubje dat Owlsheet, samen met Sol Invictus frontman Tony Wakeford. Op de cd ‘Himuro’ werkt hij samen met Netherworld, de labelbaas van Glacial Movements Records. Bij dit Italiaanse label draait alles om ijzige ambient: muzikale interpretaties en bewerkte veldopnames van sneeuwvlaktes, ijsbergen, en bevroren meren. De inhoudelijke inspiratie op ‘Himuro’ amuseert ons: de naam verwijst immers niet naar een onderkoelde gletsjer, maar naar een traditionele Japanse ijskelder. Eens we aan de muziek beginnen, smelt ons enthousiasme echter als sneeuw voor de zon. De te verwachten ijsklankjes geven present, maar dienen slechts als aanloopje om over te gaan in warme ambientgolven en nog zwoelere beats. Het soort dub dat je eerder met een ritje op een kameel in verband brengt, dan met het handmatig verzagen van een kubieke meter ijs. Van de zes tracks is enkel het beatloze ‘Hisame’ geschikt als soundtrack voor tijdens het doodvriezen. Gelukkig zullen dertig seconden van eender welke Sigillum S track volstaan om ‘Himuro’ uit ons getormenteerd geheugen te wissen.

tekst:
Peter Vercauteren
beeld:
EraldoBernocchiNet_Himuro
geplaatst:
za 12 jan 2019

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!