Dennis Tyfus brengt op zijn Ultra Eczema label zelden meer dan één plaat van eenzelfde artiest uit. Miaux (zeg “mi-o”) ofte de Antwerpse Mia Prce is met ‘Hideaway’ al aan haar vijfde release op het label toe. Twee 7inches, een cassette en een lp (‘Dive’) gingen deze ‘Hideaway’ vooraf. Miaux’ vorige lp ‘Dive’ klonk als een aaneenschakeling van aftitelingsmuziekjes van Franse jaren 1970 -ilms en openingstracks voor sci-fi-epossen. Op vroeger werk en op voorganger ‘Above The High Rays’ (lp op Feeding Tube, cassette op Ultra Eczema) werd voorzichtig geëxperimenteerd met exotische ritmes en casioritmeboxjes, maar Prce heeft een nieuwe synth waarvan de drumgeluiden haar niet bevallen. ‘Hideaway’ is dus een bad van louter melodie. En wat voor melodie. Zo klinkt opener ‘Laguna’ als de compositie die Neu! hadden kunnen gebruiken om ‘Neu! 2’ naar het niveau van hun eerste te tillen. Het is een Neu!-melodie uit een Casio, waarrond een dikke deken gewikkeld lijkt, maar dat is natuurlijk deel van de charme. Prce trekt op ‘Hideaway’ haar typische geluid een beetje open en de composities gaan breder dan ooit. Zo klinkt ‘Polyester’ abstracter dan de Miaux die we dachten te kennen, maar meteen daarna is ‘Alptraum’ een overtreffende trap van romantiek -een pronte wals die Prce’s muziekschoolverleden nog eens laat doorschijnen. En het statige ‘Something Happened’ heeft Jean-Michel Jarre in blokletters over het voorhoofd getatoeëerd, zij het dan zonder het overspannen pathos dat we met de man associëren -toegegeven: héél vertrouwd zijn we niet met het oeuvre. En zo hoor je in alle tracks wel echo’s van één of andere periode of stroming in de muziekgeschiedenis. Uitstekende plaat, waarbij een mens zich afvraagt waarom Prce nog geen soundtracks op haar palmares heeft staan. Cineasten die hun volgende exploot naar een hoger niveau wensen te tillen, weten dan ook wie ze moeten e-mailen.