Hello Black Halo

Molly Gene One Whoaman Band, Venus Fly Trap One Girl Band en Two Tears: het zijn drie uitzonderingen in een wereldje dat door mannen wordt gedomineerd. En dan hebben we het hier over onemanbands met een voorliefde voor blues, garage en lo-finoise. Reverend Beat-Man, Bob Log III, Scott H. Biram, Possessed By Paul James of de bekendere Seasick Steve: het zijn maar een paar namen die ons onmiddellijk voor de geest komen als het om de mannelijke equivalenten gaat. Aan de vrouwen kunnen we nu ook Becky Lee Walters toevoegen, die met haar Becky Lee And Drunkfoot een meer dan degelijke plaat heeft opgenomen. Als tiener belandde ze vanuit Arizona in Zwitserland. Ze deed een beetje van alles dat het licht niet mag zien tot ze een gitaar ter hand nam en begon op te treden. Dat doet ze sinds 2008 en dus werd het tijd voor een debuut. Een jaar heeft het geduurd, want ze was nooit tevreden, aldus Beatman himself. Het wachten en het vele werk levert wel iets op: elf prachtige, uit het leven gegrepen murder songs die over het chaotische leven van Becky Lee, al dan niet bijgekleurd, verhalen. Verraad, dood en lust vormen de hoofdingrediënten, en toch mishandelt Becky Lee haar gitaar, stem en primaire drums absoluut niet. Het lijkt wel engelengezang bovenop een meerkoppige band die tot in de kleinste details uitmuntend werd geproduceerd. We begrijpen Beatman meteen. Becky is geen vrouw om zonder handschoenen aan te pakken. Elk detail moest kloppen, de perfectie benaderen en als het ware de murder ballads van bijvoorbeeld Nick Cave de loef afsteken. En ze doet het nog ook. ‘Hello Black Halo’ klinkt als een voldragen werkstuk van een uitgebreide band en toch, slechts één dame heeft het volledige roer in handen. Pet af!

tekst:
Patrick Bruneel
beeld:
BeckyLeeAndDrunkfo_HelloBlackHalo
geplaatst:
ma 5 jan 2015

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!