Hedoro

Bent Vande Sompele runt samen met David Edren (DSR Lines) het fijne tapelabel Hare Akedod. Vier jaar geleden is het ondertussen dat Vande Sompele op dat label zijn eerste release als Ōgon Batto uitbracht.

Die debuuttape -een auditief verslag van een reis over land van Letland tot Japan- voelde aan als één lange collage (gespreid over acht tracks) vol veldopnames en brute synthpartijen.

De vier jaar sinds ‘Ōgon Batto’ heeft Vande Sompele aan ‘Hedoro’ gewerkt, een plaat waarvoor hij een heel andere aanpak koos. Liefst negenentwintig tracks telt de langspeler, waaronder miniaturen van zes seconden, maar ook tracks van bijna vijf minuten.

Nog een grote verandering: de plaat klinkt kraakhelder en uitgepuurd. Alsof hij de chaos van stedelijk Japan heeft ingeruild voor het meer cerebrale Japan.

De tracks zijn uitgepuurd, en drijven vaak op één of twee ideeën die maar net zo lang uitgewerkt worden als een track nodig heeft. Het geluidspalet gaat van honderd procent synthetisch tot niet-van-echt-te-onderscheiden akoestische snaargeluiden, die ook gewoon uit synths komen.

Hier en daar moesten we aan Typhonian Highlife denken, nog zo’n Antwerpse tovenaar die met honderd procent digitale geluiden, wonderlijk levende muziek maakt. Hoezeer de tracks ook onderling contrasteren -van ‘Main Theme’, met zijn loepzuivere soundtrackmelodie, tot het uit goedkope distortion opgetrokken ‘Cup Bearer’- toch pakt de mayonnaise: ‘Hedoro’ is een plaat die zich als één lange luistertrip ontplooit en die je daar raakt waar het pijn doet.

Het prachtige interludium ‘Intermorse’ wordt opgevolgd door ‘Europe Evening Dress’, een combinatie van arpeggio, onheilspellende stringsynths en drums: tonnen suspense in één minuutje muziek.

Ook ‘Speedboat Sphinx’ staat stijf van sfeer, en zit vol klanken waarbij je je stemmige traditionele Japanse instrumentatie voorstelt, maar die toch allemaal weer uit Vande Sompeles synths komen. Het harpachtige, kabbelende beekjes evokerende ‘Smile’ en het fijnzinnige ‘Garden’ zijn dan weer vederlicht en ‘Theme’ is een synthkasteel van flinterdun kristal.

Het afsluitende duo ‘Swimming Pool’ en ‘Spirit of Ecstasy’ is inktzwart, beklemmend en prachtig. Je hebt het al begrepen: ‘Hedoro’ is een ambitieuze plaat, die haar ambities helemaal waarmaakt.

tekst:
Stijn Buyst
geplaatst:
do 16 jan 2020

Nog meer nieuws krijgen over muziek en kunst?

Schrijf je in op de Gonzo (circus)-nieuwsbrief!