“Een zwarte Samsung koelkast stond op een greenscreen terwijl ik hem overhaalde zijn gedachten en acties te onthullen,” aldus Turner Prize-winnaar Mark Leckey over zijn werk ‘GreenScreenRefrigeratorAction’. Kunst. Help. Ik zag ooit een kunstwerk dat bestond uit een overvolle, een beetje heen en weer schuddende Dirk van den Broek-tas waar een constante stroom onverstaanbaar gemopper uitkwam. Geniaal, vond ik. De monoloog van Leckeys koelkast is afkomstig uit de Popol Vuh (het boek, niet de band), een essay over Duchamp en de handleiding van het apparaat, herschreven in de eerste persoon enkelvoud. Verschil moet er zijn. Gelukkig weet Florian Hecker er wel weg mee. Recent werk van de Oostenrijker is gericht op het ver- en bewerken van de stem; zie bijvoorbeeld en ‘Articulação’ en ‘Chimärisation’. ‘Hecker Leckey Sound Voice Chimera’ sluit mooi aan in dat rijtje. Heckers werkwijze is herkenbaar: strikt digitale manipulatie, glitch, extreme versnelling, vervorming, vertraging en herhaling. Decompositie van het bronmateriaal, daarna synthese van onverenigbare klanken. Die methoden past hij toe op de proza van Leckeys koelkast, plus opnamen van ‘3 Channel Chronics’, een ander werk van de kunstenaar. Het resultaat laat zich raden, althans voor liefhebbers van extreme computer music. Alle anderen kunnen zich de moeite sparen. Volgens Wikipedia NL doet Heckers werk “geen poging om ook maar een beetje op normale muziek te lijken.” Vooringenomen en ook een beetje onaardig, wat mij betreft; als het gemopper dat opstijgt uit een verwassen linnen tasje van de Free Record Shop.
