Op de derde cd van Bureau Of Atomic Tourism, kortweg BOAT, brengt drummer Teun Verbruggen wederom een superbezetting bijeen. Andrew d’Angelo (sax en basklarinet), Nate Wooley (trompet) en Jozef Dumoulin (Fender Rhodes) zijn weer van de partij; ditmaal is er versterking van Tim Dahl (bas) en Hilmar Jensson (gitaar). Wat betreft meeslependheid, stormkracht en kwaliteit heeft de bezetting geen centimeter terreinverlies geleden. Opnieuw groovende jazz met een stevige injectie slagvaste rock. Dat demonstreert het sextet direct met ‘Hilsnur’ – een compositie van Jenssons trio Tyft, waarin overigens ook D’Angelo speelt. Een strak, afgemeten gespeeld en swingend patroon wordt na een aantal minuten gevolgd door een korte uitbarsting, met wild schreeuwende blazers over de dravende ritmesectie en vervormde gitaar. Een stevige opener, en tevens een indruk van wat de rest van de cd te bieden heeft: zes muzikanten van grote klasse, die elk voor zich staan maar absoluut een krachtig samenspel willen neerzetten. De blazers spelen veel (bijna) unisono patronen, maar ontsnappen regelmatig voor hun eigen exploraties. Ook Dumoulin heeft de ruimte voor zijn verkenningen, op prachtige wijze bijvoorbeeld in ‘Pittles’ en zijn eigen compositie ‘Carolientje en haar bootje’. Hierin worden dwalende en waaierende ambient-achtige stukken op de Fender Rhodes telkens aangevuld met en afgewisseld door een vrij spelende d’Angelo, een dwingend repetitieve Wooley of een ruimtelijk klinkende Jensson, totdat Verbruggen iedereen meesleept in een swingend eindspel. Opvallend is ook ‘Numer Ology’, dat continue start-stop bewegingen maakt, alsof de muzikanten elkaar uitdagen en korte sprintjes trekken. Boeiend gecomponeerd en strak uitgevoerd. De afsluiter maakt ‘Hapax Legomena’ rond: nog eenmaal een demonstratie van strak en afgemeten rocken, naast vrij en swingende ritmes. Na een cd zonder enig zwak moment, zakken we moe maar zeer voldaan terug in onze stoel; het wachten is op de volgende BOAT.
